Wersja z 23:43, 17 lut 2016 edytuj Tarabosh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 52 152 edycje m drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:44, 17 lut 2016 edytuj anuluj edycję Tarabosh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 52 152 edycje m poprawa linków następna edycja →
Linia 30: Piotr Wrangel uważał, że przyszła Rosja powinna być dobrowolną federacją narodów byłego imperium carów. Uznał prawo do niepodległości Polski i Ukrainy. Nie chciał, by swoje państwo mieli [[Tatarzy krymscy]] oraz [[Kozacy dońscy]], [[Kozacy kubańscy\|kubańscy]], [[Kozacy terscy\|terscy]] i [[Kozacy astrachańscy\|astrachańscy]]. Skutecznie bronił Krymu przed [[Armia Czerwona\|Armią Czerwoną]] od kwietnia do listopada 1920 r. wykorzystując jej maksymalne zaangażowanie na frontach [[Wojna polsko-bolszewicka\|wojny polsko-bolszewickiej]]. Do walki z bolszewikami Piotr Wrangel chciał wykorzystać Armię Powstańczą [[Nestor Machno\|Nestora Machny]]. Jednak próby nawiązania sojuszu nie powiodły się. Po [[Traktat ryski (1921)\|rozejmie polsko-bolszewickim]] (który według niego był zdradą walczących na Krymie białogwardzistów) uległ przeważającym siłom [[Armia Czerwona\|Armii Czerwonej]] prowadzącym [[Operacja perekopsko-czongarska 1920\|operację perekopsko-czongarską]] i ewakuował większość kadr swojej armii do [[Konstantynopol]]a. Położyło to faktyczny kres wojnie domowej [[Biali (Rosja)\|białych]] z [[bolszewicy\|czerwonymi]]. Po opuszczeniu Rosji Wrangel przebywał początkowo w Stambule, skąd w 1922 przeniósł się do Królestwa SHS, gdzie mieszkał do 1927 (początkowo w [[~~Karłowice~~Sremski ~~(Serbia)~~Karlovci\|Karłowicach]], a następnie w [[Belgrad]]zie). Na emigracji stał na czele [[Rosyjski Związek Ogólnowojskowy\|Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego]] (ROWS). Zmarł 25 kwietnia 1928 r. w [[Bruksela\|Brukseli]], został pochowany w [[Belgrad]]zie, w cerkwi Św Trójcy. Oficjalnie zmarł na gruźlicę, jednak do dziś spekuluje się na temat rzeczywistych przyczyn jego śmierci. Tezę o tym, że sprawcami śmierci Wrangla byli bolszewiccy szpiedzy obaliło orzeczenie osobistego lekarza Piotra Wrangla, prof. I. Aleksinskiego, który stwierdził, że jego pacjent zapadł na gruźlicę kilka lat wcześniej, co przyczyniło się do wycieńczenia organizmu i przedwczesnego zgonu. Jego współpracownikiem był ekonomista i polityk [[Piotr Struwe]].

Piotr Wrangel: Różnice pomiędzy wersjami