Transsubstancjacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: lit. |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 11:
{{Cytat|Jeden jest przeto powszechny Kościół-zgromadzenie wierzących, poza którym nikt nie doznaje zbawienia, w którym też Jezus Chrystus jest kapłanem i jednocześnie ofiarą, którego ciało i krew prawdziwie zawarte są w sakramencie ołtarza pod postaciami chleba i wina, po przeistoczeniu mocą Bożą chleba w ciało i wina w krew: abyśmy dla doskonałego osiągnięcia tajemnicy jedności, otrzymali my sami od Niego to, co On otrzymał od nas<ref>Por. {{Cytuj książkę | autor = Denzinger-Schönmetzer | tytuł= Enchiridion symbolorum, 802 | cytat = Una vero est fidelium universalis Ecclesia, extra quam nullus omnino salvatur, in qua idem ipse sacerdos et sacrificium Iesus Christus, cuius corpus et sanguis in sacramento altaris sub speciebus panis et vini veraciter continetur, transsubstantiatis pane in corpus, et vino in sanguinem potestate divina: ut perficiendum mysterium unitatis accipiamus ipsi de suo, quod accepit ipse de nostro.''.}}</ref>.}}
Po ponad trzystu latach, wobec kontrowersji wzbudzonych przez [[Reformacja|Reformację]], już w pierwszej fazie swych obrad, w latach 1547–1551, [[Sobór trydencki]] podjął temat prawdziwej obecności Chrystusa w Eucharystii. Było to pierwsze dyskutowane zagadnienie. W 1551 r. w czasie XII sesji ogłoszono ''Dekret o Eucharystii'' i ''Kanony o sakramencie świętej Eucharystii'' (DS 1635–1661). W dekrecie tym podkreślono
Kanon 2 brzmi:
| |||