Poli(chlorek winylu): Różnice pomiędzy wersjami

'''Poli(chlorek winylu)''' (''polichlorek winylu'', ''PVC'', ''PCW''{{#tag:ref|Skrótowiec ''PCV'' jest w języku polskim niepoprawny logicznie i językowo. W nazewnictwie międzynarodowym używa się wyłącznie skrótu ''PVC'' – od '''''p'''oly('''v'''inyl '''c'''hloride)''. Niekiedy używany jest także skrótowiec ''PCW'' – od polskiego '''p'''oli('''c'''hlorek '''w'''inylu) – który jednak również nie jest poprawnie utworzony: formą zgodną z zasadami tworzenia skrótowców literowych w języku polskim byłoby ''PChW''<ref>{{cytuj stronę |url=http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629582 |tytuł=Zasady pisowni i interpunkcji (PWN) |data dostępu=2012-06-28 |wydawca=Polskie Wydawnictwo Naukowe}}</ref>, taka nazwa nie jest jednak spotykana. ''PCV'' nie jest poprawnym akronimem ani od nazwy międzynarodowej, ani od polskiej.|group="uwaga"}}) – [[Polimery syntetyczne|polimer syntetyczny]] z grupy [[Polimery winylowe|polimerów winylowych]], otrzymywany w wyniku [[polimeryzacja|polimeryzacji]] [[chlorek winylu|chlorku winylu]]. Stosowany do wytwarzania [[tworzywa sztuczne|tworzyw sztucznych]]<ref name="Informacje ogólne o polimeryzacji addycyjnej poli(chlorku winylu).">{{Cytuj książkę | nazwisko = Atkins | imię = Peter | autorimię2 = PeterLoretta Atkins,| Lorettanazwisko2 = Jones | tytuł = Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje. | wydawca = Wydawnictwo naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 2004 | strony = 524-525 | isbn = 978-83-01-13810-63 |inni = Jerzy Zenon Kuryłowicz (tłum.) |oclc= 749410322}}</ref>. Ma właściwości [[Tworzywa termoplastyczne|termoplastyczne]], charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, jest odporny na działanie wielu rozpuszczalników.