Witowice (województwo lubelskie): Różnice pomiędzy wersjami

Witowice powstały najprawdopodobniej w [[XIII wiek|XIII]] wieku. W źródłach pisanych pojawiają się po raz pierwszy w [[1408]] roku. Wieś należała wówczas do [[Dziersław z Konina|Dziersława z Konina]], a następnie do jego syna – Piotra. Wywodzili się z rodu Konińskich legitymujących się herbem [[Rawa|Rawicz]]. Witowice były ośrodkiem macierzystym Konińskiej Woli (Witowskiej Woli). Wchodziły w skład tzw. [[klucz końskowolski|klucza końskowolskiego]]. Następnie zostały przejęte przez późniejszych właścicieli Konińskiej Woli ([[Tęczyńscy herbu Topór|Tęczyńskich]], [[Opalińscy|Opalińskich]], [[Zbarascy|Zbaraskich]], Daniłłowiczów, [[Lubomirscy|Lubomirskich]], [[Sieniawscy|Sieniawskich]], [[Czartoryscy|Czartoryskich]]).

 

Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w walkach toczących się pod Witowicami zginęli polscy żołnierze. Pochowano ich na cmentarzu w [[Końskowola|Końskowoli]]. W czasie wojny we wsi działały oddziały [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] i [[Bataliony Chłopskie|Batalionów Chłopskich]]. Niektórzy mieszkańcy uczestniczyli w [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]], część z nich trafiła do obozów jenieckich. W okresie międzywojennym istniała szkoła, która mieściła się w prywatnym domu. Obecnie dzieci i młodzież z Witowic uczy się w szkole w [[Końskowola|Końskowoli]]. We wsi znajduje się sześć figur, w tym cztery krzyże i dwie kapliczki.