Bobrowiecka Przełęcz: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bobrowiecka Przełęcz''' ([[język słowacki|słow.]] ''Bobrovecké sedlo'') – znajdująca się na wysokości 1356&nbsp;m w [[Tatry Zachodnie|Tatrach Zachodnich]] wybitna przełęcz pomiędzy [[Grześ|Grzesiem]] (1653&nbsp;m) po południowej stronie przełęczy i [[Bobrowiec (Tatry)|Bobrowcem]] (1663&nbsp;m) (a właściwie jego przedszczytem – [[Jamborowy Wierch|Jamborowym Wierchem]]) po północnej stronie przełęczy. Znajduje się w długiej [[Północna grań Wołowca|północnej grani Wołowca]] odgałęziającej się od [[grań główna Tatr|grani głównej Tatr]] w północnym kierunku. Przez grań tę przebiega [[granica polsko-słowacka]]. Po polskiej stronie zbocza spod przełęczy opadają [[Bobrowiecki Żleb|Bobrowieckim Żlebem]] do [[Dolina Chochołowska|Doliny Chochołowskiej]], po słowackiej stronie do [[Dolina Bobrowiecka Orawska|Doliny Bobrowieckiej Orawskiej]]. Spod przełęczy spływają dwa potoki, obydwa o takiej samej nazwie. Są to: słowacki [[Bobrowiecki Potok (dopływ Orawicy)|Bobrowiecki Potok]] (''Bobrovecký potok'') spływający do Doliny Bobrowieckiej i polski [[Bobrowiecki Potok (dopływ Chochołowskiego Potoku)|Bobrowiecki Potok]] będący dopływem [[Chochołowski Potok|Chochołowskiego Potoku]]<ref name=wit>{{Cytuj książkę|tytuł= Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20&nbsp;000 |miejsce=Piwniczna |rok=2006|wydawca= Agencja Wyd. „WiT” s.c. |isbn= 83-89580-00-4}}</ref>. Potok słowacki znajduje się w zlewni [[Morze Czarne|Morza Czarnego]], polski w zlewni [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]], przez Bobrowiecką Przełęcz bowiem biegnie [[dział wód|dział wodny]] między tymi morzami<ref name=TZ>{{Cytuj książkę |imię=Marian |nazwisko=Kunicki |imię2= Tadeusz|nazwisko2=Szczerba |tytuł=Tatry Zachodnie. Słowacja |wydawca=PTTK „Kraj” |miejsce=Kraków |data=1992 |isbn =83-7005-248-7}}</ref>.

Ciekawostką jest, że przełęcz ta znajduje się w jednej linii z dwiema innymi wybitnymi tatrzańskimi przełęczami: [[Tomanowa Przełęcz|Tomanową]] i [[Iwaniacka Przełęcz|Iwaniacką]]. Szczególnie dobrze widać to ze szlaku od [[Przełęcz pod Osobitą|Przełęczy pod Osobitą]] na Grzesia. Rejon przełęczy jest trawiasty. Sama przełęcz jest wycięta w bardziej miękkich partiach łupków [[kwarcyt]]ycznych z okresu dolnego [[trias]]u. Niegdyś na przełęczy ładowano na konne furmanki rudę żelaza wydobywaną w kopalni „Bobrowiec”. Do zwożenia tej rudy wybudowano dwie drogi: do [[Polana Chochołowska|Polany Chochołowskiej]] ok. 1808 r. i do Doliny Bobrowieckiej ok. 1820 r.<ref name=nyka>{{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2006 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>. Dawniej przełęcz była też wygodnym przejściem z [[Podhale|Podhala]] w Tatry Orawskie, jeszcze w okresie międzywojennym przechodzili nią kłusownicy<ref>{{cytuj książkę |imię=Zofia |nazwisko= Radwańska-Paryska |imię2=Witold Henryk |nazwisko2= Paryski|tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska|miejsce=Poronin|wydawca= Wyd. Górskie|rok=2004 |isbn = 83-7104-009-1}}</ref>.