Wolne Państwo Prusy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Daniel1935 (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
drobne redakcyjne |
||
Linia 89:
== Historia ==
Na mocy tzw. [[konstytucja weimarska|konstytucji weimarskiej]] z [[1919]] roku Prusy utrzymały dominującą pozycję w tzw. [[Republika Weimarska|Republice Weimarskiej]], ich udział w powierzchni wynosił 62%, powodowało to, że ustrój federalny pozostawał faktycznie fikcją<ref>[[Jerzy Krasuski]]: ''Historia Rzeszy Niemieckiej 1871-1945'', [[Wydawnictwo Poznańskie]], Poznań 1985, str. 239.</ref>. Zdawano sobie z tego sprawę, [[Zgromadzenie Narodowe (Republika Weimarska)|Zgromadzenie Narodowe]] rozważało projekt rozwiązania Prus i ustanowienia kilku innych krajów związkowych (autorstwa prof. [[Hugo
W [[1920]] roku uchwalono [[Konstytucja Prus (1920)|pruską konstytucję]], na mocy której zachowały własny rząd i szeroki zakres samodzielności wewnętrznej. W lipcu 1932 [[Rząd Franza von Papena|rząd]] kanclerza Rzeszy [[Franz von Papen|Franza von Papena]] naruszając konstytucję wprowadził zarząd komisaryczny Prus, odsuwając od władzy rząd krajowy koalicji weimarskiej [[Otto Braun]]a zdominowany przez [[Socjaldemokratyczna Partia Niemiec|SPD]]<ref>Po wyborach do pruskiego [[Landtag (Prusy)|Landtagu]] 24 kwietnia 1932 roku koalicja weimarska utraciła większość w Landtagu. Rząd [[Otto Braun]]a pozostawał jednak przy władzy wobec niemożności wyłonienia innej większości parlamentarnej. Opozycję w Landtagu Prus stanowiły [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników]] i [[Komunistyczna Partia Niemiec]]. NSDAP posiadało 162 a KPD 57 (łącznie 219) miejsc w Landtagu na ogólne 423 mandaty, pozostałe partie miały 204 mandaty. 20 lipca 1932 kanclerz [[Franz von Papen]] wydał dekret zwalniający gabinet pruski z urzędu z uzasadnieniem, że rząd nie jest w stanie zapewnić porządku i bezpieczeństwa w kraju. Pretekstem były starcia komunistów z [[Sturmabteilung|SA]] w [[Altona (okręg administracyjny Hamburga)|Altonie]] podczas których zginęło 18 osób. Komisarzem Rzeszy w Prusach został sam Franz von Papen, jego zastępcą, faktycznie sprawującym funkcję Komisarza w Prusach – [[Franz Bracht]].</ref>. Był to jeden z przełomowych momentów rozstrzygających o dojściu [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] do władzy w Niemczech pół roku później i upadku Republiki Weimarskiej.
| |||