Pepin Krótki: Różnice pomiędzy wersjami

|tytulatura = Zz łaski Bożejbożej król Franków, Neustrii  i  Burgundii.

'''Pepin Krótki''' nazywanyzwany też '''Pepinem MłodszymMałym''', Pepinem III.Młodszym i Pepinem Małym'''III ([[język francuski|fr.]] ''Pepin le Bref'') (ur. [[714]] prawdopodobnie w  [[Jupille]] koło [[Liège]], zm. [[24 września]] [[768]] w [[Saint-Denis (Seine-Saint-Denis)|Saint-Denis]]) – król [[Frankowie|Franków]] od roku 751, [[majordom]] [[Neustria|Neustrii]] i [[Burgundia|Burgundii]] (741–751), majordomoraz [[Austrazja|Austrazji]] (747–751); majordom [[Childeryk III|Childeryka III]], królostatniego króla [[Frankowie|Franków]] odz rokudynastii 751[[Merowingowie|Merowingów]]. Był synem [[Karol Młot|Karola Młota]] i Chrotrudy (Rotrudy) i majordomem [[Childeryk IIIChrotruda|Childeryka IIIChrotrudy]], ostatniego(Rotrudy) króla [[Frankowie|Franków]] z dynastii [[Merowingowie|Merowingów]].oraz Ojciecojcem [[Karol Wielki|Karola Wielkiego]].

Pepin dokonał zamachu stanu, detronizując króla Childeryka III i został konsekrowany na króla Franków przez [[Bonifacy-Winfrid|świętego Bonifacego]] w październiku 751 roku (lub w marcu 752) jako pierwszy władca z dynastii [[Karolingowie|Karolingów]]. Wcześniej od [[Zachariasz (papież)|papieża Zachariasza]] otrzymał poparcie w formie rozporządzenia, by tytuły królewskie nadawano tym, którzy realnie sprawują władzę. Jego prawo do władzy pozostawało jednak wciąż dyskusyjne. Dlatego, teżdlatego zawarł sojusz z papiestwem, zaproponowany przez kolejnego papieża –, [[Stefan II (papież)|Stefana II]]. −Zalegalizował który zalegalizowałon jego władzę poprzezprzez namaszczenie w dniu 28  lipca 754 roku w bazylice [[Bazylika Saint-Denis|Saint-Denis]] pod Paryżem, a tym samym zobowiązywałzobowiązał go do obrony Rzymu przed [[Longobardowie|Longobardami]].

Był to akt niezwykłej wagi dla losów [[Państwo Kościelne|Państwapaństwa Papieskiegopapieskiego]] i stosunków państwo-kościółpaństwo–kościół w następnych wiekach. Kościelne powiązania Karolingów sprzyjały formułowaniu idei o szczególnym posłannictwie Franków jako ludu Bożegobożego. Jednocześnie spotkanie Pepina ze Stefanem II dało początek rytualnym formom kontaktów wzajemnych, które z różnym nasileniem obowiązywały w Europie przez resztę średniowiecza<ref>Gerd Althoff, ''Potęga Rytuału. Symbolika władzy w średniowieczu'', Wydawnictwo Naukowej PWN, 2011.</ref>.

Latem 754 roku w pierwszej wyprawie na Longobardów pokonał ich króla [[Aistulf]]a i zmusił do ustępstw na rzecz papieża. Jednak już w 756 roku Aistulf złamał pokój i napadł na papiestwo. Pepin po raz drugi przekroczył [[Alpy]] i pokonał Longobardów. Wsparł jednocześnie ideę utworzenia nowego państwa kościelnego – ''Patrimonium Sancti Petri''<ref>Ojcowizna św.Świętego Piotra.</ref>, które– które&nbsp;przetrwało aż do 1870 roku. Od tej chwili Karolingowie zajęli miejsce cesarzy [[Cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjskichcesarzy bizantyńskich]] jako opiekunowieopiekunów Kościoła i wiary<ref>Jan Baszkiewicz, ''Historia Francji'', Ossolineum 1978, s.25.</ref>.

W 740 roku poślubił swoją kuzynkę [[Bertrada z Laonu|Bertradę z Laonu]] córkę hrabiego Laon [[Herybert z Laonu|Heriberta]] (Chariberta). Pepin Krótki i Bertrada byli rodzicami [[Karol Wielki|Karola Wielkiego]] i [[Karloman I (król Franków)|Karlomana]], którzy – zgodnie z jego wolą – podzielili państwo między siebie po jego śmierci. Ze związku tego przyszła na świat również córka [[Gizela (córka Pepina Krótkiego)|Gizela]] (została ona zakonnicą).

Miał 19dziewiętnaścioro dzieci: - 10 legalnychdziesięcioro z 4czterech małżeństw oraz 9dziewięcioro nieślubnych.