Alexandru Marghiloman: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m →‎Wczesne lata: poprawa linków
Linia 22:
Syn Iancu Marghilomana. Uczył się na Państwowej Uczelni Św. Sawy w [[Bukareszt|Bukareszcie]], a później studiował prawo w [[Paryż]]u. Został wybrany do parlamentu w [[1884]], a do rządu trafił w [[1888]] roku.
 
Jako członek Partii Konserwatywnej, wspierał współpracę Rumunii z [[NiemcyCesarstwo Niemieckie|Niemcami]] i [[Austro-Węgry|Austro-Węgrami]] w ramach [[Trójprzymierze|Trójprzymierza]], a u progu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] opowiedział się za [[Neutralność|neutralnością]] państwa. Rumunia pozostała neutralna do [[1916]], kiedy to przyłączyła się do aliantów[[Ententa|Ententy]]. Był to powód dla którego Marghiloman odmówił wejścia do [[liberalizm|liberalnego]] rządu [[Ion I. C. Brătianu|Iona Brătianu]].
 
Po rozpoczęciu okupacji Bukaresztu przez Niemców, Marghiloman pozostał w mieście, jako przewodniczący rumuńskiego [[Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca|Czerwonego Krzyża]]. Pełnił tam także rolę pośrednika pomiędzy okupantami a ludnością miejscową. Odmówił zrealizowania niemieckich pomysłów i utworzenia administracji równoległej dla królewskiej ([[Ferdynand I Rumuński|Ferdynanda I]], którego rząd przeniósł się do [[Jassy|Jass]]).