Józef Mikulski: Różnice pomiędzy wersjami

Szkołę powszechną ukonczył w Białej i tam w 1917 r. rozpoczął naukę w Gimnazjum Realnym im. T. Kościuszki. Po przeniesieniu się do rodziców do Krakowa kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum im. H. Sienkiewicza, gdzie w 1925 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku zapisał się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego i podjął studia biologiczne, kierując swe zainteresowania w stronę nauk zoologicznych. Już w 1927 r., a zatem w bardzo wczesnym okresie studiów, staje się pracownikiem Katedry Zoologii UJ, kierowanej przez prof. Michała Siedleckiego. W 1930 r. uzyskal stopień doktora filozofii z zakresu zoologii, a w 1932 r., wierny rodzinnym tradycjom, kwalifikacje nauczyciela szkół średnich. W latach 1930 i 1932 podejmuje wyjazdy do Francji i Włoch, studiując biologię morza w Stacji Morskiej w Roscoff i Instytucie Oceanograficznym w Messynie oraz czynnie uczestnicząic w Międzynarodowym Kongresie Zoologicznym w Padwie. W latach 1934-1935, jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej i Polskiej Fundacji Kulturalnej, odbył staż naukowy w zakresie ekologii zwierząt na Uniwersytecie Illinois w USA, pod kierunkiem prof. Victora E. Shelforda. Owocem studiów w Ameryce była m.in. jedna z pierwszych polskich książek poświęconych ekologii - "Z zagadnień ekologii zwierząt", wydana przez Książnicę Lwowską w 1938 r. W tym również roku dr Jozef Stanisław Mikulski habilitował się i uzyskał stanowisko docenta UJ. Posiadał już dorobek naukowy obejmujący ponad 30 specjalistycznych prac dotyczących ekologii różnych grup zwierząt: płazów, jętek, sieciarek. Prace te dotyczyły także badań mórz i oceanów, obszarów arktycznych oraz problemów ochrony przyrody, jak też były to tłumaczenia poszukiwanych podręczników.{{r|wh}}

 

 

W 1947 r. przeniósł się do Torunia, aby zasiliċ kadrowo tworzący się Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Zostaje mianowany profesorem nadzwyczajnym i obejmuje kierownictwo pierwszej w Europie Katedry Ochrony Przyrody i Ekologii na organizowanym przez siebie Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Nazwa katedry odzwierciedla podstawową ideę naukową Profesora: łączenie teorii ekologicznych z praktyką ochrony przyrody. Tej idei pozostał wierny do końca swoich dni. Służył jej jako naukowiec, nauczyciel akademicki, organizator i działacz społeczny. W każdej dziedzinie swej działalności Profesor posiada godne naśladowania, pionierskie osiągnięcia. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 80 oryginalnych rozpraw, artykułów i podręczników. Z Jego inicjatywy i pod Jego kierownictwem podjęto pierwsze w północnej Polsce zespołowe, kompleksowe badania hydrobiologiczne. To u Mikulskiego uczyli się tej trudnej sztuki profesorowie uczelni Gdańska, Olsztyna, Szczecina, Torunia i Warszawy. Wykłady i seminaria z zakresu ekologii, zoogeografii, hydrobiologii i biologii morza, cieszące się zawsze olbrzymim wzięciem u studentów, prowadził Profesor w oparciu o wyniki własnych badań, posługując się napisanymi przez siebie podręcznikami, skryptami i kluczami do oznaczania fauny. Jego nieprzeciętna erudycja i wszechstronnośċ zjednywały rzesze chętnych słuchaczy, których zarażał swoją pasją poznawania tajników przyrody. Wypromował niemal stu magistrów i kilkudziesięciu doktorów. Kilkunastu z nich uzyskało najwyższe tytuly naukowe.{{r|wh}}

 

Roślin, Instytulu Ekologii PAN, a także Zakładu Biologii Wód PAN. W 1961 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W 1962 r. jako stypendysta Fundacji Rockefellera zapoznał się z instytucjami naukowymi USA. W 1965 r. był jednym z głównych organizatorów Międzynarodowego Kongresu Limnologów (SIL) w Polsce.{{r|wh}}

 

 

== Nagrody i odznaczenia ==

* nagroda I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego

* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]