Wikipedysta:Mrug/brudnopis6: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 20:
Leczenie choroby ma na celu opanowanie reakcji zapalnej oraz prewencja przed wystąpieniem nieodwracalnych zmian narządowych (np. zwłóknienia płuc) przy zminimalizowaniu nieporządanych efektów terapii. Ze względu na nieznaną etiologię choroby, nie istnieje leczenie przyczynowe. W terapii stosuję się zazwyczaj glikokortykosteroidy. Przy oporności na leczenie lub przy nietolerancji leku próbuje się stosować leczenie alternatywne (leki immunosupresyjne, cytotoksyczne, przeciwmalaryczne i inne).
=== Glikokortykosteroidy ===
Glikokortykosteroidy (GKS) stosuje się zazwyczaj w zmniejszających dawkach przez około 12 miesięcy, dłużej jeśli występuje nawrót objawów lub zmian radiologicznych.
Dokładny mechanizm działania GKS w sarkoidozie jest nieznany. Uważa się, że działają one poprzez wpływ na regulację odpowiedzi zapalnej na poziomie genowej oraz niezależnej od genomu transdukcji sygnału na poziomie [[Limfocyty|limfocytów]] i pęcherzykowych [[makrofagi|makrofagów]].
==== Leczenie początkowe ====
Początkowo stosuje się doustnie [[prednizon]] w dawce dobowej 0,3-0,6 mg/kg masy ciała (zazwyczaj 20-40 mg/dobę), w zależności od nasilenia choroby. U pacjentów z [[ostra niewydolność oddechowa|ostrą niewydolnością oddechową]] lub współistniejącym zajęciem serca, układu nerwowego, narządu wzroku możliwe jest zwiększenie dawki początkowej do 80-100mg/dobę.
Leczenie w takiej dawce kontynuuje się przez 4-6 tygodni (4-12 tygodni w przypadku zwiększonej dawki), a następnie dokonuje oceny pacjenta z wykonaniem badania radiologicznego i badań czynnościowych płuc. Jeżeli została uzyskana stabilizacja lub poprawa, dawkę prednizonu stopniowo się obniża - o 5-10 mg co 4-8 tygodni do dawki podtrzymującej, która wynosi 0,2-0,4 mg/kg masy ciała (zazwyczaj 10-20 mg/dobę). Jeśli nie uzyskano poprawy, kontynuuje się dawkę początkową przez następne 6 tygodni.
==== Leczenie podtrzymujące ====
Uważa się, że dawka 10-20 mg prednizonu/dobę stabilizuje chorobę. W trakcie terapii pacjent powinien być oceniany co około 4-12 tygodni. Terapię podtrzymującą kontynuuje się przez co najmniej 6-8 miesięcy, tak żeby całkowity czas leczenia wynosił około 1 roku. Okresowo, w razie nawracających objawów, można zwiększyć dawkę o 10-20 mg na 2-4 tygodnie.
U większości pacjentów udaje się zakończyć leczenie po roku. U około 1/3 dochodzi do wznowy i wymagają oni ponownego włączenia leczenia. U niewielkiej grupy pacjentów istnieje konieczność przewlekłego leczenia podtrzymującego w celu kontroli objawów<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Rizzato | imię = G. | nazwisko2 = Montemurro | imię2 = L. | nazwisko3 = Colombo | imię3 = P. | tytuł = The late follow-up of chronic sarcoid patients previously treated with corticosteroids. | czasopismo = Sarcoidosis Vasc Diffuse Lung Dis | wolumin = 15 | numer = 1 | strony = 52-8 | miesiąc = Mar | rok = 1998 | doi = | pmid = 9572002 }}</ref>.
{{przypisy}}
| |||