Heksan: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Przekształcanie szablonu Szablon:Związek chemiczny infobox
m int.
Linia 75:
|commons =
}}
'''Heksan''' – [[związek organiczny|organiczny związek chemiczny]] z grupy [[alkany|alkanów]]. [[Izomer]]y heksanu są bardzo niereaktywne oraz są często stosowane jako rozpuszczalniki w reakcjach organicznych, ponieważ są wysoce [[polarność|niepolarne]]. Wchodzą również w skład benzyn.
 
== Izomery ==
Linia 86:
 
== Produkcja ==
Heksan jest produkowany w wyniku rafinacji [[Ropa naftowa|ropy naftowej]]. Wyjściowa mieszanina frakcji silnie zależy od źródła surowca i wymuszenia rafinacji. Przemysłowy produkt (zwykle około 50% wagowych n-heksanu) jest frakcją wrzącą w temperaturze 65-7065–70 °[[skala Celsjusza|C]].
 
== Toksyczność ==
Linia 93:
Stałe odurzenie heksanem było obserwowane u pracowników w wytwórniach [[but]]ów, zakładach odnawiających meble oraz w zakładach samochodowych. Pierwsze objawy to osłabienie sprawności ruchowej mięśni, poprzedzone [[mrowienie]]m i [[skurcz mięśni|skurczami]] kończyn. W odosobnionych przypadkach, obserwowany jest zanik [[mięśnie szkieletowe|mięśni szkieletowych]], połączony z utratą koordynacji i osłabieniem [[wzrok]]u.<ref>Institut national de recherche et de sécurité. (2005). "Hexane". ''Fiche toxicologique n° 113'', 8pp. (po francusku)</ref>
 
Podobne objawy są obserwowane w przypadku zwierząt. Są one połączone z degeneracją [[Obwodowy układ nerwowy|obwodowego układu nerwowego]] (czasem również [[Ośrodkowy układ nerwowy|ośrodkowego układu nerwowego]]), rozpoczynając od niektórych dłuższych i szerszych [[akson]]ów. Toksyczność nie jest przynależna do samego heksanu, ale do jednego z produktów jego metabolizmu: [[heksa-2,5-dion]]u należącego do grupy [[keton]]ów. Jest on podejrzewany o reagowanie z grupą aminową bocznego łańcucha [[Lizyna|lizyny]] pozostawianej w [[białka]]ch, co skutkuje krzyżowaniem i stratą funkcji białkowych.
 
Efekty zatrucia heksanem nie są długotrwałe, i zwykle zanikają stopniowo po jednej do trzech godzin od końca narażenia na kontakt.
 
{{Przypisy}}