|
Po konfiskacie majątków [[Ród Taira|rodu Taira]], dwór cesarski powołał zarządców majątków i naczelników prowincji. Jako siogun Yoritomo był również zarządcą i głównym naczelnikiem. Kontynuował wojnę z rodem Fujiwara na północy kraju, ale nigdy nie udało mu się zdobyć pełnej kontroli wojskowej nad wschodnimi i północnymi terytoriami. Stary dwór w dalszym ciągu rezydował w [[Kioto]] i utrzymywał władzę na poddanych terenach.
Yoritomo nie udało się na długo utrzymać władzy w rękach swojej rodziny. Po jego nagłej śmierci w [[1199]] r.roku, jego syn – [[Yori'ie Minamoto]] – został siogunem i głową rodu [[Ród Minamoto|Minamoto]], ale również nie podołał zadaniu kontrolowania innych wschodnich rodzin bushi. Do początków XIII w. ustanowiono regencję dla sioguna ([[shikken]]), sprawowaną przez członków rodziny [[Ród Hōjō|Hōjō]] (gałąź rodu [[Ród Taira|Taira]], która związała się z Minamoto w [[1180]] roku). Pod rządami Hōjō, bakufu straciło wszelką władzę, a siogun stał się marionetką w rękach rodu [[Ród Fujiwara|Fujiwara]].
W [[1221]] r. wybuchławybuchły [[wojnazamieszki ery JokyuJōkyū]] (pomiędzy [[Go-Toba|cesarzem Go-Toba]], a rodem Hōjō), który cesarz usiłował obalić. Głównym polem bitwy było miasto [[Uji (miasto)|Uji]] na przedmieściach Kioto. Stolica została zdobyta przez wojska sioguna, a dwór cesarski znalazł się pod bezpośrednią kontrolą bakufu. Od tamtej pory żadne posunięcie Kioto nie mogło się obyć bez zatwierdzenia go przez Kamakurę. W mieście utworzono urząd [[Rokuhara Tandai]], którzy przejęli faktyczną władzę polityczną nad zachodnią Japonią.
Podczas [[regent|regencji]] Hōjō, w [[1225]] roku ustanowiono Radę Państwową, aby wysocy wojskowi mogli się wypowiadać i głosować w sprawach sądowych i legislacyjnych w Kamakurze. Obradom przewodniczył regent Hōjō. Zaowocowało to powstaniem [[Kodeks Jōei|kodeksu Jōei]] ([[1232]]), który odzwierciedlał gruntowną zmianę rządów: z dworskich wna wojskowe. Był to dokument, który szczegółowo określał obowiązki zarządców i naczelników, sposoby rozwiązywania konfliktów w sprawie ziemi, a także opisywał sposoby zarządzania dobrem dziedzicznym. Dla tych, którzy naruszali przepisy, były w nim dokładnie określone kary. Kodeks ten przetrwał przez następne 635 lat.
== Inwazje mongolskie ==
Ważnymi wydarzeniami z historii okresu było odparcie dwóch [[Mongolskie inwazje na Japonię|inwazji Mongołów]] na Japonię. W [[1268]] r. do dworu w Japonii dotarła informacja o nowym reżimie [[Mongołowie|Mongołów]] w [[Pekin]]ie. [[Mongolia|Mongolski]] przywódca, [[Kubilaj-chan]] zażądał, aby Japonia zapłaciła okup i groził reperkusjami w razie odmowy. Japonia odrzuciła ultimatum i poczęła przygotowywać obronę na wyspach.
Pierwsza inwazja miała miejsce w [[1274]] rroku. Ponad 600 statków połączonych flot mongolskiej, chińskiej i koreańskiej z 23 tys. żołnierzy uzbrojonych w [[katapulta|katapulty]], wybuchowe [[pocisk]]i, [[Łuk (broń)|łuki]] i [[strzała|strzały]]. Gdyby nie pomoc żywiołu ([[tajfun]]u), który zmiótł wrogą armię, Japonia padłaby łupem najeźdźców. Kubilaj-chan wycofał swoje okręty, aby w kilka lat później ([[1281]]) próbować dokonać drugiej inwazji (ponad 4 tys. statków, ponad 140 tys. żołnierzy). I tym razem tajfun pomógł Japonii, niszcząc wrogą flotę. Według dwóch kapłanów [[shintō]]istycznych, Japonii dopomógł boski wiatr ([[kamikaze]]).
== Upadek siogunatu Kamakura ==
|
