Juliusz Heinzel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
Uzupełnienie, dod. przypis, drobne redakcyjne
Linia 14:
|www =
}}
[[Plik:UM Lodz.jpg|thumb|[[Pałac Juliusza Heinzla|Pałac Heinzla]] przy [[Ulica Piotrkowska|ul. Piotrkowskiej]] 104 – obecnie Urząd Miasta Łodzi (maj  2005)]]
[[Plik:Kaplica grobowa Heinzlów.jpg|thumb|[[Kaplica Heinzlów]] na [[Stary Cmentarz w Łodzi|Starym Cmentarzu w Łodzi]] – miejsce spoczynku Juliusza Heinzla]]
[[Plik:UM Lodz.jpg|thumb|[[Pałac Juliusza Heinzla|Pałac Heinzla]] – obecnie Urząd Miasta Łodzi (maj 2005)]]
'''Juliusz Heinzel''' baron von Hohenfels (ur. [[2 grudnia]] [[1834]] roku w [[Łódź|Łodzi]], zm. w [[1895]] roku w [[Coburg]]u w [[Turyngia|Turyngii]]) – fabrykant.
 
[[Heinzel von Hohenfels|Rodzina Heinzlów]] przybyła do Łodzi prawdopodobnie z [[Czechy|Czech]] lub [[Dolny Śląsk|Dolnego Śląska]] w latach 30. XIX wieku<ref name=Skrzydlo>{{Cytuj książkę | nazwisko = Skrzydło| imię = Leszek| autor link = | tytuł = Rody fabrykanckie| wydawca = Oficyna Bibliofilów| miejsce = [[Łódź]] | rok = 1999 | strony = 17–18| isbn = 83-87522-23-6}}</ref>. Ojciec Juliusza był [[Niemcy|Niemcem]]. Syn Jana i Franciszki Hanke otrzymał solidne choć domowe [[wykształcenie]] średnie. Po studiach technicznych wstąpił do zgromadzenia łódzkich majstrów. Praktykę zdobywał w tkalni [[Karol Scheibler|Scheiblera]]. Uczestniczył w łódzkich buntach robotniczych 1861 roku. W 1864 roku, przy [[ulica Piotrkowska|ulicy Piotrkowskiej]] 104, założył własną mechaniczną [[tkalnia|tkalnię]] towarów wełnianych. W przeciągu kilku lat (około 1874 roku) wyrósł na ''króla [[wełna|wełny]]'' nie tylko łódzkiego. W 1891 r. nabył dobra ziemskie i [[Pałac Hohenfels|zamek Hohenfels]] w księstwie [[Saksonia-Coburg-Gotha|Sachsen-Coburg-Gotha]] wraz z przywiązanym do nich tytułem barona<ref name=Skrzydlo/>. Był to jedyny tego typu przypadek w Łodzi.
 
W 1879 roku Juliusz Heinzel wszedł w spółkę z [[Juliusz Kunitzer|Juliuszem Kunitzerem]], z którym stworzył kompleks przemysłowy (m.in. przędzalnię cienkoprzędną, tkalnię, bielnik, apreturę, farbiarnię, drukarnię, szkołę oraz osiedle robotnicze), na [[Widzew]]ie – „Widzewską Manufakturę”. 14 lipca 1889 roku uzyskał pozwolenie na założenie Manufakturowego Towarzystwa Akcyjnego Juliusza Heinzla<ref>{{Cytuj pismo | autor = [bez autora] | tytuł = ''Wiadomości bieżące. Nowe towarzystwo akcyjne'' | url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/7399/Dziennik%20Lodzki%201889%20nr%20207a.pdf | czasopismo = [[Dziennik Łódzki]] | adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = Rok VI | wydanie = nr 207 | strony = 2 | data = 1889-09-15 | odpowiedzialność = Bolesław Knichowiecki (red.) | wydawca = [[Stefan Kossuth]] | miejsce = [[Łódź]] | issn = 1898-3111 | doi = | doietykieta = | pmid = | pmc = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = | data dostępu = 2016-03-28 | odn =}}</ref>.
 
W październiku 1884 r. został odznaczony [[Order Świętego Stanisława (Rosja)|orderem Świętego Stanisława]] II klasy za ''gorliwość okazaną przy dziele budowy'' [[Sobór św. Aleksandra Newskiego w Łodzi|cerkwi św. Aleksandra Newskiego w Łodzi]] przy ul. Widzewskiej (ob. [[Ulica Jana Kilińskiego w Łodzi|ul. Kilińskiego]] 56<ref>{{Cytuj pismo | autor = [bez autora] | tytuł = ''Kronika Łódzka. Jego Cesarska Mość...'' | url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/439/Dziennik_Lodzki1884_232.pdf | czasopismo = [[Dziennik Łódzki]] | adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = Rok I | wydanie = nr 232 | strony = 2 | data = 1884-10-16 | odpowiedzialność = Zdzisław Kułakowski (red.) | wydawca = Zdzisław Kułakowski | miejsce = [[Łódź]] | issn = 1898-3111 | doi = | doietykieta = | pmid = | pmc = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = | data dostępu = 2015-10-24 | odn = }}</ref>. W marcu 1888 r. otrzymał [[Order Świętej Anny]] II klasy<ref>{{Cytuj pismo | autor = [bez autora] | tytuł = ''Kronika Łódzka. Order'' | url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/5619/Dziennik%20Lodzki%201888%20nr060.pdf | czasopismo = [[Dziennik Łódzki]] | adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = Rok V | wydanie = nr 60 | strony = 2 | data = 1888-03-16 | odpowiedzialność = Antoni Chomętowski (red.) | wydawca = [[Stefan Kossuth]] | miejsce = [[Łódź]] | issn = 1898-3111 | doi = | doietykieta = | pmid = | pmc = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = | data dostępu = 2016-03-05 | odn = }}</ref>.
 
Pozostawił trzy pałace: przy [[Pałac Juliusza Heinzla|ulicy Piotrkowskiej 104]], [[Pałac Juliusza Heinzla w Łagiewnikach|Okólnej 166]] w [[Las Łagiewnicki w Łodzi|Łagiewnikach]] (ze stadniną koni) oraz pałac w parku nazwanym od jego imienia [[Park im. Adama Mickiewicza w Łodzi|Julianowem]]. Ostatni pałac, w którym znajdowała się siedziba [[Armia „Łódź”|Armii Łódź]], został zniszczony podczas bombardowania w 1939 roku<ref name=Skrzydlo/>.