Walter Ulbricht: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Elkost (dyskusja | edycje)
m Dodano kategorię "Wicepremierzy NRD" za pomocą HotCat
Kelvin (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 7:
|grafika = [[Plik:Bundesarchiv Bild 183-J1231-1002-002 Walter Ulbricht, Neujahrsansprache.jpg|200px]]
|funkcja = [[Prezydenci Niemiec|Przewodniczący Rady Państwa NRD]]
|partia = [[Niemiecka Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec|SED]]
|od = 12 września 1960
|do = 1 sierpnia 1973
Linia 25:
Po przejęciu władzy w Niemczech przez nazistów w 1933 roku na komunistów spadły liczne represje. W tej sytuacji Ulbricht musiał opuścić kraj. Na emigracji kontynuował działalność polityczną, prowadząc z ramienia [[Międzynarodówka Komunistyczna|Międzynarodówki Komunistycznej]] działania wymierzone przeciwko ruchowi [[Trockizm|trockistowskiemu]]<ref>Ursula Langkau-Alex: ''Deutsche Volksfront 1932-1939: Bd. Dokumente zur Geschichte des Ausschusses zur Vorbereitung einer deutschen Volksfront'', Chronik und Verzeichnisse. Akademie Verlag, 2005, s. 349. ISBN 3050040335.</ref>. Początkowo przebywał w [[Paryż]]u, później w [[Hiszpania|Hiszpanii]], gdzie wziął udział w [[Hiszpańska wojna domowa|wojnie domowej lat 1936-1939]]. Potem osiadł w [[Moskwa|Moskwie]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] służył w stopniu pułkownika w szeregach [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. W 1945 roku z polecenia [[Józef Stalin|Józefa Stalina]] powrócił do Niemiec z zadaniem odbudowania w radzieckiej strefie okupacyjnej struktur Komunistycznej Partii Niemiec<ref>Peter Grieder (2000). ''The East German Leadership, 1946-73: Conflict and Crisis''. Manchester UP. s. 14.</ref>. Doprowadził wkrótce do jej połączenia z SPD i utworzenia nowej [[Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec|Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności]] (SED).
 
Komuniści z Ulbrichtem na czele szybko przejęli kontrolę nad SED. Po utworzeniu na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej [[Niemiecka Republika Demokratyczna|Niemieckiej Republiki Demokratycznej]] (NRD), Ulbricht objął stanowisko wicepremiera (11 października 1949 roku). W 1950 roku został sekretarzem generalnym SED, czyli praktycznie przejął władzę w państwie<ref name=WB1>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 371-372.</ref>. Po przejęciu władzy Ulbricht przystąpił do wprowadzania w życie stalinowskich wzorów ustrojowych. Rozpoczęto [[kolektywizacja|kolektywizację]] rolnictwa i rozbudowę przemysłu<ref>Martin Kitchen, ''A History Of Modern Germany 1800-2000'', Blackwell, 2006, s. 328.</ref><ref name=WB1>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 371-372.</ref>. Pod jego rządami na arenie międzynarodowej głoszono hasła zjednoczenia Niemiec pod rządami komunistów. W 1951 roku Ulbricht wezwał mieszkańców [[NiemcyRepublika ZachodnieFederalna Niemiec (1949–1990)|Zachodnich Niemiec]] do występowania przeciwko [[USAStany Zjednoczone|Stanom Zjednoczonym]] i podjęcia strajku generalnego.
 
Kiedy w 1960 roku zmarł prezydent NRD, [[Wilhelm Pieck]], Ulbricht zniósł urząd prezydenta i powołał w jego miejsce Radę Państwa, na czele której samczele stałstanął. Został w ten sposób formalnie głową państwa. W 1961 roku nakazał wzniesienie muru, który przedzielił Berlin. Miał on uniemożliwić mieszkańcom NRD ucieczki na Zachód<ref>Kempe, Frederick (2011). ''Berlin 1961''. Penguin Group (USA). s. 345. ISBN 0-399-15729-8.</ref>. Na VI Kongresie partii w 1963 roku przedstawił nowy plan reform gospodarczych, które miały zapewnić dynamikę rozwojowi gospodarczemu kraju. Nowa polityka złamała podwaliny starego systemu stalinowskiestalinowskiego, a nawet wprowadziła pewne elementy [[kapitalizm]]u<ref>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); ''iglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 427.</ref>. Był sceptyczny wobec reform rządu [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] w okresie [[praska wiosna|praskiej wiosny]] i w efekcie poparłoNRD poparła interwencję w Czechosłowacji ze strony [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]]<ref>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986);''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 427.</ref>.
 
W 1971 roku zrezygnował z funkcji I sekretarza SED. Na stanowisku zastąpił go [[Erich Honecker]]<ref>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 462-463.</ref>. Do końca życia pozostawał na reprezentacyjnym stanowisku przewodniczącego Rady Państwa NRD. Zmarł w Berlinie w 1973 roku.
 
Imieniem Waltera Ulbrichta nazwano w NRD statek – był to jeden z ostatnich [[Kontenerowiec|kontenerowców]], zbudowanych dla tamtejszego armatora, ''Deutsche Seereederei'' (DSR).
 
{{Przypisy}}