HMS Invincible (1907): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m linki zewnętrzne, drobne techniczne, zgodnie z http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=354:pisownia-inicjaow&catid=44:porady-jzykowe&Itemid=58, styl., źródła/przypisy, poprawa linków |
m drobne merytoryczne, poprawa linków |
||
Linia 74:
1 sierpnia 1914 roku „Invincible” otrzymał nowego dowódcę, komandora [[Charles Martin-de-Bartolomé|Charlesa Martin-de-Bartolomé'a]], a 3 sierpnia powrócił oficjalnie do służby liniowej. Kilkanaście dni później został okrętem flagowym kontradmirała [[Archibald Moore|Archibalda Moore'a]], tworząc wraz z {{HMS|New Zealand|1912|2}} 2. Eskadrę Krążowników Liniowych [[Grand Fleet]]<ref name=Monographs39/>.
Obydwa okręty wzięły udział w pierwszym większym starciu flot w I wojnie światowej: bitwie koło Helgolandu 28 sierpnia 1914 roku. Dwie eskadry krążowników liniowych pod wspólnym dowództwem wiceadmirała [[David Beatty|Davida Beatty'ego]] stanowiły według planu odwód sił lekkich operujących przeciwko flocie niemieckiej w Zatoce Helgolandzkiej<ref>{{cytuj książkę|autor=Daniel Allen Butler|tytuł=Distant Victory|strony=99-100}}</ref>. Wobec niekorzystnie rozwijającej się sytuacji podczas pierwszej fazy bitwy, gdy zespół [[Harwich Force]] komodora [[Reginald Tyrwhitt|Reginalda Tyrwhitta]] znalazł się pod presją przeważających sił [[
Bitwa zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem Royal Navy. Brytyjczycy stracili jedynie 35 zabitych i mieli poważnie uszkodzony jeden krążownik lekki, podczas gdy straty wśród Niemców wyniosły 712 zabitych i 336 wziętych do niewoli marynarzy oraz trzy zatopione krążowniki i [[niszczyciel]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Daniel Allen Butler|tytuł=Distant Victory|strony=107-109}}</ref>.
|