Wyżyna Lubelska: Różnice pomiędzy wersjami

Wyżyna jest lekko pofałdowana, niemal bezleśna [[równina]], pocięta [[wąwóz|wąwozami]] lessowymi i [[dolina]]mi rzecznymi o łagodnych zboczach. Po ulewnych deszczach powstają w nim małe zagłębienia, które z czasem przekształcają się w wąwozy; potem zagłębienie staje się [[parów|parowem]]. Gleby Wyżyny Lubelskiej utworzone zostały na [[less]]ach, których grubą warstwą pokryta jest cała wyżyna. Są one bardzo żyzne w niektórych partiach krainy (np. w okolicach [[Tomaszów Lubelski|Tomaszowa Lubelskiego]]). Występują tam [[mady]] przy dolinach rzecznych, bogate w [[Próchnica (humus)|próchnicę]] [[gleby brunatnoziemne|gleby brunatne]] i [[czarnoziemy]], [[rędzina|rędziny]] – gleby zasobne w wapń. Są również mniej żyzne gleby takie jak [[gleby płowe|płowe]] i [[gleby bielicowe|bielicowe]] z małą warstwą próchniczą. Słońce, ciepło oraz odpowiedni klimat stworzyły świetne warunki do uprawiania [[pszenica zwyczajna|pszenicy]], [[tytoń szlachetny|tytoniu]] i [[chmiel zwyczajny|chmielu]]. Najważniejszą jednak rośliną jest [[burak cukrowy]]. Dzięki temu jest tu wiele [[cukrownia|cukrowni]].

 

 

{{Wyżyna Lubelska}}