Wytężenie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
literówki + redakcja |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 1:
'''Wytężenie materiału''' – w [[wytrzymałość materiałów |wytrzymałości materiałów]] stan materiału obciążonego [[siły zewnętrzne (wytrzymałość materiałów) | siłami zewnętrznymi]], w którym istnieje niebezpieczeństwo przejścia w stan plastyczny – przekroczenie [[granica sprężystości |granicy sprężystości]], jeśli materiał taką posiada lub utrata spójności ([[pękniecie]], [[złom]], [[dekohezja]]).
Wytężenie materiału określa się przez redukcję złożonego stanu naprężenia do jednego naprężenia zredukowanego lub zastępczego. To naprężenie może być porównane z podstawowymi wytrzymałościowymi stałymi materiałowymi [[wytrzymałość na rozciąganie | wytrzymałością na rozciąganie]] '''R'''<sub>m</sub> lub [[naprężenie rozrywające| naprężeniem rozrywającym]] '''R'''<sub>u</sub>, które uzyskuje się w czasie [[Statyczna próba rozciągania|statycznej próby rozciągania]]. Najczęściej stosowaną hipotezą wytężeniową jest hipoteza energii odkształcenia (sformułowana przez polskiego uczonego [[Maksymilian Tytus Huber|Maksymiliana T. Hubera]]), która zakłada, że ciało jest doskonale sprężyste, i ze praca naprężenia zredukowanego równa jest sumie prac wszystkich naprężeń składowych:
<math>
| |||