Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 10:
{{data|1918-1-19|rok=nie}} stycznia wydano dekret [[Rada Komisarzy Ludowych RFSRR|Rady Komisarzy Ludowych]] o rozwiązaniu Konstytuanty jako zgromadzenia kontrrewolucyjnego.
[[Richard Pipes]]:
<blockquote>''W jakimś sensie można by powiedzieć, że bolszewicy objęli rządy w Rosji nie tyle w październiku 1917, co w styczniu 1918 roku. By użyć słów jednego ze współczesnych, „autentyczny, prawdziwy bolszewizm, bolszewizm najszerszych mas, zapanował dopiero po 5 stycznia”. W istocie rzeczy rozpędzenie Zgromadzenia Konstytucyjnego pod wieloma względami było dla przyszłości Rosji donioślejsze niż zamach październikowy, przeprowadzony za dymną zasłoną hasła „Cała władza w ręce rad!”. Podczas gdy cele Października były ukrywane przed praktycznie wszystkimi, z szeregowymi bolszewikami włącznie, to po 5 stycznia nie mogło być żadnych wątpliwości co do zamiarów bolszewików: właśnie wtedy rozwiali oni resztkę złudzeń pokazując, że nie zamierzają zwracać najmniejszej uwagi na opinię publiczną. Nie musieli słuchać głosu ludu, gdyż to oni byli „ludem” w dosłownym znaczeniu. Jak to ujął Lenin: „Rozpędzenie Zgromadzenia Konstytucyjnego przez władze radzieckie [oznaczało] całkowitą, jawną likwidację formalnej demokracji w imię rewolucyjnej dyktatury”'' <ref>[[Richard Pipes]] ''Rewolucja Rosyjska'' Warszawa 1994; Wyd. [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]], ISBN 83-01-11521-1, s.438-439.</ref>.</blockquote>
W czasie [[Wojna domowa w Rosji|rosyjskiej wojny domowej]] deputowani podejmowali nieudane próby rekonstrukcji Zgromadzenia. Po zajęciu przez [[Korpus Czechosłowacki]] [[Samara|Samary]], 92 członków Zgromadzenia pod przewodnictwem Wiktora Czernowa obradowało jako [[Komucz]], powołało rząd, przywróciło swobody obywatelskie na kontrolowanym obszarze i przeprowadziło na nim wolne wybory.
| |||