Bernardin Shllaku: Różnice pomiędzy wersjami

Rozmiar się nie zmienił ,  7 lat temu
m
lit.
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy
m lit.
Linia 41:
'''Bernardin Shllaku''' (ur. 23 czerwca [[1875]], zm. 9 listopada [[1956]]) – [[Albania|albański]] duchowny katolicki, franciszkanin.
 
Syn Józefa i Marii z d. Ndoja. 8 grudnia 1892 wstąpił do zakonu [[Zakon Braci Mniejszych|Franciszkanów]] w rodzinnej Szkodrze. W grudniu 1893 złożył śluby czasowe, a 14 grudnia 1896 [[śluby zakonne|śluby wieczyste]]. W dniu 26 grudnia 1897 otrzymał [[Sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]. Studiował [[teologia|teologię]] i [[filozofia|filozofię]] w [[Austria|Austrii]]. W 1910 został ordynariuszem [[Diecezja Pultu|diecezji Pulati]] (Pulti). W czasie powstania [[Albańczycy|Albańczyków]] przeciwko [[Imperium osmańskieOsmańskie|władzy osmańskiej]] w 1911 udzielał schronienia powstańcom, prześladowanym przez władze.
 
Po roku 1944 należał do grupy duchownych prześladowanych przez komunistyczne władze Albanii. Wypuszczony z więzienia prowadził rozmowy z [[Mehmet Shehu|Mehmetem Shehu]] w imieniu Kościoła Katolickiego Albanii umowę o statusie kościoła. W 1951 po śmierci abp [[Gasper Thaçi|G. Thaciego]] i abp [[Vinçenc Prennushi|V. Prennushiego]] stał się jedynym żyjącym biskupem i nieformalnym przywódcą kościoła katolickiego. W tym czasie liczba parafii katolickich na terenie Albanii spadła z 253 (wg stanu z 1944) do około 100<ref>M. Biondich, ''The Balkans: Revolution, War, and Political Violence Since 1878'', Oxford 2011, s.178</ref>.
52 152

edycje