Nałęcz (herb szlachecki): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
link |
→Herbowni: poprawa linków |
||
Linia 228:
Często w przypadku adopcji herb nobilitowanego odmieniano, tworząc zupełnie nowy znak. Jednym z wcześniejszych takich przypadków była nobilitacja Stanisława Bartoloni z 1589, adoptowanego przez Andrzeja Malickiego. Jego herb, [[Bartoloni]] miał wzbogacony rysunek i odmieniony klejnot. Podobnie było też w przypadku nobilitacji Mikołaja Łączyńskiego w 1580, Jana Węgiera z 1613 i Ignacego Felsztyńskiego z 1780, których [[herb własny|herby własne]] [[Łączyński (herb szlachecki)|Łączyński]], [[Węgier (herb szlachecki)|Węgier]] i [[Felsztyński]] różniły się od Nałęcza klejnotami. Jan Girk został zaliczony w poczet polskiej szlachty przez dołączenie Nałęcza do własnego herbu rodowego. Jego herb [[Girk]] był dwupolowy.
Zachodziły też sytuacje, w których adoptowano jednocześnie do Nałęcza i innego herbu, łącząc dwa godła ze sobą. Tak przebiegły nobilitacje z 1556 dla braci Janczewskich oraz z 1552 dla Jana Graffa z żoną. Oba herby ([[Graff (herb szlachecki)|Graff]] i [[Janczewski]]) powstały z połączenia Nałęcza i [[Poronia|Poroni]] (według Anny Wajs – [[Gozdawa (herb szlachecki)|Gozdawy]]). Zarówno Graffowie<ref>{{Cytuj książkę | autor=Adam Boniecki | tytuł= Herbarz polski|url=http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=142&from=publication&tab=1 |strony=86|tom=7 | data= 1899| wydawca= skł. gł. Gebethner i Wolff| miejsce= Warszawa| isbn=}}</ref> jak i Janczewscy<ref>{{Cytuj książkę | autor=Adam Boniecki | tytuł= Herbarz polski|url=http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=143&from=publication&tab=1 |strony=180|tom=8 | data= 1899| wydawca= skł. gł. Gebethner i Wolff| miejsce= Warszawa| isbn=}}</ref>, a przynajmniej niektórzy z nich, używali w czasach późniejszych Nałęcza bez żadnych dodatków.
Podobnie wyglądała sprawa adopcji Mikołaja Bucelli i jego siostrzeńca, Prospera Lippi, indygenowanych za zasługi w wojnie z Moskwą. Mikołaj został adoptowany do herbów Nałęcz [[Stanisław Gostomski|Stanisława Gostomskiego]] i [[Lis (herb szlachecki)|Lis]] [[Lew Sapieha|Lwa Sapiehy]], czego efektem jest herb własny [[Bucella]], powstały przez połączenie godeł wzmiankowanych herbów i herbu rodowego. Prospero natomiast, miał według Szymańskiego otrzymać jedynie dodatek Nałęcza, bez Lisa. Kasper Niesiecki podaje, że rodzina Lippich używała Nałęcza bez połączenia z herbem rodowym Bucellich<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko= Niesiecki | imię=Kasper | tytuł= Herbarz polski |tom=6| |strony=107|data=1839-1846 | wydawca= | miejsce= | isbn=}}</ref>. Boniecki wzmiankuje jeszcze matkę Prospera, Małgorzatę, która wyszła powtórnie za mąż w Polsce<ref>{{Cytuj książkę | autor=Adam Boniecki | tytuł= Herbarz polski|url=http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=143&from=publication&tab=1 |strony=316|tom=14| data= 1899| wydawca= skł. gł. Gebethner i Wolff| miejsce= Warszawa| isbn=}}</ref>.
| |||