Joachim Schepke: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
m poprawa linków |
||
Linia 25:
'''Joachim Schepke''' (ur. [[8 marca]] [[1912]] we [[Flensburg]]u, zm. [[17 marca]] [[1941]] na [[Ocean Atlantycki|północnym Atlantyku]]) – niemiecki dowódca [[U-Boot]]ów podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], jeden z asów wojny podwodnej. W swojej karierze zatopił 37 statków o łącznej pojemności 155 882 [[Tona rejestrowa brutto|BRT]] i uszkodził 4 dalsze.
W 1930 roku Joachim Schepke wstąpił do szkoły marynarki wojennej w rodzinnym Flensburgu. Po jej ukończeniu służył przez pewien czas na okręcie pancernym [[Lützow (
Kolejnym okrętem w karierze Schepkego był [[U-100 (1940)|U-100]] [[okręty podwodne typu VII|typu ''VII B'']]. Na nim odniósł największe sukcesy, już podczas pierwszego patrolu w sierpniu 1940 roku topiąc sześć statków i uszkadzając kolejny. W nocy z 22 na 23 września, podczas ataku na [[konwój HX 72]], zatopił w ciągu czterech godzin siedem statków o pojemności 50 300 BRT. Za ten wyczyn otrzymał [[Krzyż Rycerski]]. Do końca 1940 roku zatopił dalszych 13 jednostek, osiągając łącznie liczbę 37 zatopionych statków o łącznej pojemności 155 882 BRT, co postawiło go w jednym rzędzie z takimi asami wojny podwodnej jak [[Otto Kretschmer]] i [[Günther Prien]]. W grudniu 1940 roku został udekorowany Dębowymi Liśćmi do Krzyża Rycerskiego.
| |||