Ulica Podgórna w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ulica Podgórna w Poznaniu''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Bergstrasse''<ref name=Gasior>Antoni Gąsiorowski, ''Nazwy poznańskich ulic. Przemiany i trwanie: wieki XIV-XX'', w: ''[[Kronika Miasta Poznania]]'', nr 3-4/1984, s.32, ISSN 0137-3552</ref>, w czasach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]: ''Walki Młodych'') – ulica, stromo opadająca z zachodu na wschód, łącząca [[Aleje Karola Marcinkowskiego w Poznaniu|Aleje Marcinkowskiego]] z [[Plac Wiosny Ludów w Poznaniu|placem Wiosny Ludów]] i dalej biegnąca w kierunku ul. [[Garbary (Poznań)|Garbary]].

W najmniejszej, neoklasycystycznej, jednopiętrowej kamieniczce, obecnie Podgórna 6 (wówczas 7) mieszkali lekarz i społecznik [[Karol Marcinkowski]] oraz [[Paul von Hindenburg]]. Po powrocie z więzienia w [[1837]] roku wprowadził się do niej pierwszy z nich. Ponieważ udało mu się doprowadzić do zlikwidowania panującej wówczas w mieście epidemii [[cholera|cholery]], w dowód uznania uzyskał amnestię. W kamienicy tej mieszkał aż do śmierci w [[1846]], o czym przypomina tablica pamiątkowa na murze. [[Paul von Hindenburg]], niemiecki dowódca z czasów [[I wojna światowa|I wojny światowej]], a później prezydent [[Republika Weimarska|Republiki Weimarskiej]], urodził się w tym samym domu już rok później (w [[1847]]). Niemcy w [[1916]] roku przemianowali ulicę na ''Hindenburgstrasse'' (była to jedna z ostatnich pruskich nazw nadanych w Poznaniu<ref name=Gasior/>), a w tym budynku postanowili urządzić ''Hindenburgmuseum'', jednak nie udało im się zrealizować tego pomysłu, gdyż od [[1900]] roku kamienica znajdowała się w rękach polskich. Tablica upamiętniająca Hindenburga wisiała na tym budynku jedynie w latach [[1939]]-[[1945]] (odsłonił ją dowódca wojsk hitlerowskich na Poznań)<ref>db, ''Obywatel Hindenburg'', w: ''Poznań. Informator Samorządowy Metropolii Poznań'', czerwiec 2013, s.9</ref>.