Bitwa pod Raszkowem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy
m drobne redakcyjne
Linia 29:
23 kwietnia 1848 płk Bonin wysłał ultimatum polskiemu oddziałowi stacjonującemu w Raszkowie, że mają do 26 kwietnia opuścić Raszków i wycofać się do [[Pleszew|Pleszewa]]. Dowódca polski Feliks Białoskórski wysłał noty protestacyjne do Willisena i pruskiego ministerstwa wojny. Oświadczył też, że Raszkowa bez boju nie opuści. Polski Komitet Centralny sądził jednak jeszcze, że można dojść do celu drogą układów i wydał polecenie wycofania się do Pleszewa<ref name=":0" />.
 
25 kwietnia 1848 Polacy z rana zaczęli się wycofywać do Pleszewa. Najpierw wysłano wozy z żywnością i rannymi, lecz wozom tym przecięli drogę pruscy [[kirasjerzy]] właśnie od strony Pleszewa. Doszło do potyczki. [[Kosynierzy]] i jazda polska rozproszyła kirasjerów, ale ściągnęli na siebie atak pruskiej piechoty. Do walki włączyli się polscy strzelcy. W tym czasie Białoskórski zawiadomił Bonina, że ustępuje i dalszych walk zaprzestano. Ułanami polskimi dowodził S. Taczanowski, a strzelcami płk [[Michał Kuszell]]<ref name=":0" />.
 
Siły polskie zgodnie z Ugodą Jarosławiecką mogły prawdopodobnie wynosić około 600 żołnierzy piechoty i 120 jazdy. Brak jest informacji o wielkości sił pruskich, oraz o poniesionych stratach.