Instytut Pojazdów Szynowych „Tabor”: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Poprawa uźródłowienia.
Linia 30:
 
== Historia ==
W lutym 1945{{r|PS 3/2000}}, jeszcze przed zakończeniem [[II wojna światowa|II wojny światowej]], działalność wznowiło przedwojenne biuro konstrukcyjne taboru kolejowego [[H. Cegielski – Poznań|Zakładów Cegielskiego]] w [[Poznań|Poznaniu]]{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90}} o nazwie Zakładowe Biuro Konstrukcyjne Zakładów H. Cegielski{{r|PS 3/2000}}. 1 marca jego kadra liczyła 9 osób{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90}}, wśród których było 2 konstruktorów{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90}}. W kwietniu stan powiększonej załogi pozwolił na zorganizowanie w tym biurze działu konstrukcji lokomotyw parowych i działu konstrukcji wagonów, a także sekretariatu, archiwum i biblioteki technicznej{{r|PS 3/2000}}.
 
W czerwcu 1945 do Poznania przyjechała Komisja [[Ministerstwo Komunikacji|Ministerstwa Komunikacji]]{{r|PS 3/2000}}, która określiła potrzeby odbudowującej się ze zniszczeń wojennych [[Polska|Polski]] w zakresie taboru kolejowego{{r|PS 1/2005}}. Za najważniejsze uznano wówczas projektowanie parowozów towarowych i węglarek, czym zająć miało się biuro zakładów HCP. Jako że zagadnienia te wykraczały poza ramy produkcji tych zakładów, 1 września 1945 biuro zostało wydzielone z ich struktur oraz bezpośrednio podporządkowane{{r|PS 3/2000}} [[Zjednoczenie Przemysłu Taboru Kolejowego „Tasko”|Zjednoczeniu Przemysłu Taboru Kolejowego „Tasko”]], które powołano 5 czerwca 1945 zarządzeniem [[Ministerstwo Przemysłu|ministra przemysłu]]{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90}}. Nowa jednostka otrzymała nazwę '''Centralne Biuro Konstrukcyjne Nr 1''' (w skrócie '''CBK Nr 1'''), a jego zadaniem stało się opracowywanie dokumentacji konstrukcyjnej pojazdów szynowych dla wszystkich producentów taboru należących do Zjednoczenia „Tasko”{{r|PS 3/2000}} oraz współpraca z biurami konstrukcyjnymi tych producentów{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90}}. CBK Nr 1 kontynuowało również nadawanie nowym konstrukcjom oznaczeń typów według przedwojennego systemu opracowanego przez biuro techniczne HCP{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90Oznaczenia}}.
 
1 stycznia 1951{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90}} biuro zostało przekształcone w [[przedsiębiorstwo państwowe]] nazwane '''Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego''' (w skrócie '''CBK PTK'''){{r|PS 1/2005}}. Podmiot początkowo projektował głównie parowozy, a ponadto ustalał kierunki rozwoju konstrukcji pojazdów szynowych opracowując założenia, projekty wstępne i dokumentację techniczną. W 1963 w [[Norma branżowa|normie branżowej]] BN-63/3500-03 rozszerzono dotychczas stosowane zasady nadawania typów konstrukcyjnych{{r|NWSPKP 45-90/Oznaczenia}}, a poznańskie biuro stało się instytucją upoważnioną do ich przydzielania{{r|AT 2011/Oznaczenia polskie}}. Ze względu na braki kadrowe, techniczne i organizacyjne fabrycznych biur konstrukcyjnych, do zadań CBK PTK należało opracowywanie dokumentacji wszystkich bardziej skomplikowanych konstrukcji oraz koncepcji taboru od projektu wstępnego do kompletnej dokumentacji konstrukcyjnej. Od 1965 obowiązki te były częściowo przejmowane przez zakładowe biura, które zaczęły przyjmować konstruktorów wykształconych w [[Uczelnie techniczne w Polsce|krajowych politechnikach]]{{r|NWSPKP 45-90/Firmy 45-90}}. W latach 70. projektowanie nowych pojazdów szynowych stawało się niemożliwe bez odpowiedniej bazy badawczej oraz prowadzenia badań naukowych i modelowania konstrukcji{{r|Elektryfikacja 50/OBRPS}}. W związku w tym 1971 w CBK PTK rozpoczęto budowę laboratorium, hali badań wyposażonej w stanowiska badawcze oraz osobnego wydziału [[prototyp]]ów{{r|PS 1/2005}}. Wówczas zrezygnowano również z dotychczas stosowanej praktyki montażu w pojeździe prototypowym tylko podzespołów prototypowych{{r|Elektryfikacja 50/OBRPS}}.