'''Dąb Chrobry''' – [[dąb szypułkowy]], jedennajstarszy z najstarszych dębówdąb w [[Polska|Polsce]]. Rośnie w pobliżu [[rezerwat przyrody|rezerwatu przyrody]] ''[[Rezerwat przyrody Buczyna Szprotawska|Buczyna Szprotawska]]'' w [[Bory Dolnośląskie|Borach Dolnośląskich]] w okolicy [[Piotrowice (powiat polkowicki)|Piotrowic]] ([[województwo dolnośląskie]]), jednak pod względem administracyjnym znajduje się w granicach [[województwo lubuskie|województwa lubuskiego]]. Za [[pomnik przyrody]] został uznany 24 marca 1966 roku na podstawie decyzji nr 86/66 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (PWRN) w Zielonej Górze pod numerem rejestru - 8. Już przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] był chroniony. Wówczas nazywał się Wielkim Dębem (niem. Grosse Eiche) lub Grubym Dębem (Dicke Eiche). W 1906 roku znany badacz przyrody Dolnego Śląska - Theodor Schube w swojej książce Waldbuch von Schlesien<ref>Schube T. 1906. Waldbuch von Schlesien. Nachweis der beachtenswerten und zu schützenden Bäume und Sträucher Schlesiens nebst
einer Charakteristik seiner wichtigsten Holzgewächse. Verlag von Wilh. Gottl. Korn, Breslau</ref> (Księga Lasów Śląska) określił obwód tego dębu na 8,61 m. Jego wiek ocenia się na ok. 760 lat (wykiełkował około 1250 roku).