NATO Submarine Rescue System: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:NATO_Submarine_Rescue_System_NATO Submarine Rescue System (NSRS)_MOD_45152366 MOD 45152366.jpg|mały|NSRS inw 2011.]]
'''NATO Submarine Rescue System''' (NATO-wski System Ratownictwa Podwodnego − system do ratowania załóg zatopionych [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]], opracowany na początku XXI wieku przez [[Francja|Francję]], [[Norwegia|Norwegię]] i [[Wielka Brytania|Wielką Brytanię]].

W 1990 Rada Doradców Przemysłowych NATO wykonała wstępne studium wykonalności projektu. W wyniku prac, w których brały udział Francja, Wielka Brytania, Norwegia, [[Włochy]], [[Turcja]] oraz [[USAStany Zjednoczone|Stany zjednoczone]] opracowano wymagania. W trakcie prac niektóre państwa wycofały się. W 2003 Francja Norwegia i Wielka Brytania podpisały porozumienie międzyrządowe na 29 lat o wspólnym użytkowaniu systemu. Również w 2003 roku rozpisano przetarg na wykonanie. Przetarg wygrało konsorcjum na którego czele stała firma [[Rolls-Royce (lotnictwo)|Rolls-Royce]].

Energię pojazdowi dostarczają 2dwa zespoły [[Akumulator elektryczny|akumulatorów]] sodowo-chlorkowo-niklowych o pojemności łącznej 136 [[Kilowatogodzina|kWh]]. Konstrukcja akumulatorów umożliwia ich szybkie ładowanie między kolejnymi zanurzeniami.

Do napędu i manewrowania służy 6 pędników: 2dwa2 główne o mocy po 23 [[Wat|kW]] na [[rufa|rufie]], 22dwa do sterowania w pionie oraz 22dwa do obracania. Pojazd jest też wyposażony w [[balast]] wodny.