Szadli Bendżedid: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
drobne merytoryczne |
||
Linia 24:
Po śmierci Bumediena, rozpoczęła się walka o władzę pomiędzy cywilnym i popierającym [[wolny rynek]] kandydatem [[Abd al-Aziz Buteflika|Abd al-Azizem Butefliką]] a wojskowym Mohammedem Yahiaoui, opowiadającym się za wzmocnieniem [[socjalizm|socjalistycznego]] kursu. Brak wyraźnej przewagi między jednym z kandydatów, spowodował że wojsko skłoniło się w stronę Bendżedida któremu zaproponowano objęcie tymczasowych rządów. Na IV zjeździe FLN w styczniu 1979 wybrano go sekretarzem generalnym i członkiem Biura Politycznego partii. 7 lutego 1979 w wyborach bezpośrednich został wybrany prezydentem Algierii uzyskując 94,23% głosów poparcia. Po zapewnieniu sobie obu stanowisk doprowadził do usunięcia z kierownictwa partii dotychczasowych rywali: Buteflikę i Yahiaouiego a rządy oparł na rodzinie i wojsku<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>.
Przeprowadził rozluźnienie w sferze polityczno-ekonomicznej - zniósł wizy wyjazdowe, ograniczył wpływy służb specjalnych oraz uwolnił więźniów politycznych, w tym [[Ahmed Ben Bella|Ahmeda Ben Bellę]]<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Niemniej jednak kurcząca się gospodarka spowodowała wprowadzenie polityki oszczędności. Polityka ta była w społeczeństwie mało popularna. W 1980 roku odrodziły się wpływy opozycji co związane było z protestami studentów [[Berberowie|berberyjskich]]. Domagali się oni poszanowania ich kultury i zaprzestania polityki arabizacji. Protesty zintensyfikowały się na wiosnę 1981 roku<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Kolejną grupą niezadowoloną (początkowo rząd był im przychylny ze względu na sprzeciw islamistów wobec [[marksizm]]u który był podporą wielu opozycyjnych ruchów) z sytuacji w kraju byli [[islamizm|islamiści]] wywodzący się z [[Bractwo Muzułmańskie|Bractwa Muzułmańskiego]]. Członkowie tego radykalnego stowarzyszenia przybyli do Algierii w 1971 roku z sąsiedniego [[Egipt]]u gdzie zostali zwolnieni z tamtejszych więzień. Radykalizacji islamistów i ich dążeniem do utworzenia państwa islamskiego towarzyszyły pierwsze akcje [[terroryzm|terrorystyczne]] które miały być furtką do rewolucji islamskiej. Za akty terroru odpowiedzialna była założona w 1982 roku paramilitarna organizacja Islamski Ruch Algierii. Ruch ten został osłabiony aresztowaniami, pod koniec 1982 roku aż w końcu został w zupełności rozbity w lutym 1987, Rząd pod presją islamistów zliberalizował przepisy dotyczący budowy meczetów i tworzenia islamskich szkół wyższych<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>.
W 1985 Bendżedid został ponownie wybrany na stanowisko prezydenta kraju. W roku 1989 zainicjował proces demokratyzacji kraju (wprowadził system wielopartyjny). Po pierwszej turze wyborów parlamentarnych w grudniu 1991, w której zwyciężył [[Islamski Front Ocalenia]], został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska prezydenta<ref name=B>{{cytuj stronę| url =http://www.britannica.com/biography/Chadli-Bendjedid| tytuł =Chadli Bendjedid| autor = | opublikowany = britannica.com| praca = | data = | język = en}}</ref>.▼
▲W 1985 Bendżedid został ponownie wybrany na stanowisko prezydenta kraju. W październiku 1988 roku odbyły się poważne protesty społeczne które przerodziły się w antyrządowe zamieszki. Zamieszanie wykorzystali islamiści. W roku 1989 zainicjował proces demokratyzacji kraju (wprowadził system wielopartyjny)<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Po pierwszej turze wyborów parlamentarnych w grudniu 1991, w której zwyciężył [[Islamski Front Ocalenia]], został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska prezydenta<ref name=B>{{cytuj stronę| url =http://www.britannica.com/biography/Chadli-Bendjedid| tytuł =Chadli Bendjedid| autor = | opublikowany = britannica.com| praca = | data = | język = en}}</ref>.
W maju 1985 przywódca Kuby [[Fidel Castro]] przyznał mu [[Order José Martí]], najwyższe kubańskie odznaczenie{{r|PAX}}.
| |||