Huari Bumedien: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Rządy: Organizacja Wyzwolenia Palestyny]] |
→Rządy: Porozumienie w Algierze (1975) |
||
Linia 38:
Doprowadził do znacznej likwidacji [[analfabetyzm]]u który przed laty był w Algierii powszechny<ref name=P>{{cytuj stronę| url = http://prawy.pl/5609-algieria-kraj-ktory-nie-chce-rewolucji/| tytuł =Algieria – kraj który nie chce rewolucji| autor = Karol Kaźmierczak| opublikowany = prawy.pl/| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Prowadził politykę arabizacji i ograniczania francuskich wpływów kulturalnych i językowych<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Rząd Bumediena dużą rolę przywiązywał do religii islamu. Konstytucja z 1976 roku uznała islam za religię państwową. Sam prezydent podkreślał że socjalizm jest zakorzeniony w islamie i odrzucał [[marksizm]] który uważał za zachodni<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Pomimo odwołań do islamu, w sferze obyczajowej prowadził politykę rozdziału religii i państwa zwalczając wpływy konserwatywnych duchownych<ref name="Greilsamer118"/>.
Umocnił pozycję na arenie międzynarodowej<ref name="Greilsamer118" />. Prowadził politykę niezaangażowania się, utrzymując dobre stosunki zarówno z [[Układ Warszawski|Układem Warszawskim]], jak i [[NATO]]<ref name="Greilsamer118" />. Algieria stała się nieformalnym liderem [[Trzeci Świat|Trzeciego Świata]] a pozycja Algierii w tym kręgu świata była o wiele wyższa aniżeli rzeczywista siła państwa<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. W 1973 zorganizował w Algierze – algierskiej stolicy – szczyt [[Ruch Państw Niezaangażowanych|ruchu państw niezaangażowanych]], a w tym czasie pełnił rolę przewodniczącego organizacji. W 1973 wystąpił w siedzibie [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]], gdzie ogłosił w przemówieniu „nowy międzynarodowy ład gospodarczy”<ref name="Greilsamer118" /><ref name=B>{{cytuj stronę| url =http://www.britannica.com/biography/Houari-Boumedienne| tytuł =Houari Boumedienne| autor = | opublikowany = britannica.com| praca = | data = | język = en}}</ref>. W 1975 roku brał udział w mediacjach między szachem [[Iran|irańskim]] [[Mohammad Reza Pahlawi|Mohammadem Rezą Pahlawim]] a wiceprezydentem [[Irak]]u [[Saddam Husajn|Saddamem Husajnem]] w wyniku czego doprowadzono do
Starał się uniezależnić od [[Francja|Francji]] poprzez między innymi budowę lepszych stosunków ze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związkiem Radzieckim]]<ref name=AR>{{cytuj stronę| url=http://www.romejko.edu.pl/content/pdf/17_romejko_elity_wladzy_algieria.pdf| tytuł = Elity władzy Algierii| autor = Ks. Adam Romejko | opublikowany = romejko.edu.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. W ramach ograniczania wpływów francuskich, w 1968 wymusił na Francji zlikwidowanie baz militarnych w Al-Marsa al-Kabir pod Oranem a w 1971 przywrócił Algierii prawo własności do złóż gazu i ropy naftowej<ref name="Greilsamer118" />. Największym przeciwnikiem Bumediena w polityce zagranicznej były pro[[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] monarchie arabskie i [[Izrael]]<ref name="PAR2"/> (był przeciwnikiem jakichkolwiek rozmów z Izraelem)<ref name=O>{{cytuj stronę| url http://portalwiedzy.onet.pl/75990,,,,bumedien_huari,haslo.html| tytuł =Bumedien Huari| autor = | opublikowany = portalwiedzy.onet.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Szczególnie złe relacje dzieliły Algierię z [[Maroko |Marokiem]] - w połowie lat 70. Algieria wsparła niepodległościowców z [[Front Polisario|Frontu Polisario]] z [[Sahara Zachodnia|Sahary Zachodniej]] i rozpoczęła ich finansowanie i zbrojenie. W 1976 roku wojska algierskie w liczbie 400 żołnierzy stoczyły bitwę z wojskiem marokańskim w Amgali<ref>Thompson, Virginia McLean; Thompson, Virginia; Adloff, Richard (1980). ''The Western Saharans: Background to Conflict'', s. 176, Croom Helm. ISBN 978-0-389-20148-9.</ref><ref>Barbier, Maurice (2003). ''Le conflit du Sahara occidental: Réédition d’un livre paru en 1982''. Harmattan. ISBN 978-2-296-27877-6.</ref><ref name=B>{{cytuj stronę| url =http://www.britannica.com/biography/Houari-Boumedienne| tytuł =Houari Boumedienne| autor = | opublikowany = britannica.com| praca = | data = | język = en}}</ref>. .
| |||