Połtawa: Różnice pomiędzy wersjami

Po trzeciej wojnie północnej miasto stało się znane w całym Imperium jako miasto rosyjskiej chwały. Połtawa zaczęła aktywnie się budować, wkrótce miasto stało się jednym z głównych ośrodków handlu i rzemiosła w [[Małorosja|Małorosji]]. Na początku XIX wieku na Połtawszczyźnie działało 35 przedsiębiorstw przemysłowych, wśród których produkujące [[saletry|saletrę]], mydło, sukno, cegłę i tp.

 

W 1802 miasto zostało stolicą [[Gubernia połtawska|gubernii]]. W latach 1803-1805 jest zaprojektowane i zbudowane [[śródmieście]] — unikatowy zespół z kolistego placu, z którego rozchodzą się promieniście osiem ulic. W 1811 roku, w centrum placu został odsłonięty pomnik Chwały poświęcony rocznicy zwycięstwa wojska rosyjskiego nad szwedzkim. Bogata wielkim dziedzictwem historycznym Połtawa wkrótce stała się centrum kulturalnego i duchowego życia Małorosji. Od 1818 tu działała znana [[loża wolnomularska|loża masońska]] „Umiłowanie prawdy”, której członkami byli [[Iwan Kotlarewski]], W. Łukaszewicz, W. Tarnowski i wielu innych. W 1820 roku są otwarte Instytut Szlachetnych Panien, szkoła religijna, szkoła ogrodnicza, w 1840 roku [[Korpus kadetów]].

 

W latach 1818-1819 w tutejszej uczelni studiował [[Nikołaj Gogol]]. W [[gimnazjum]] połtawskim uczono dramaturga i reżysera teatralnego Mychajła Staryckiego, historyka i działacza społecznego [[Mychajło Drahomanow|Mychajła Drahomanowa]], matematyka [[Michaił Ostrogradski|Michaiła Ostrogradskiego]]. Tutaj przez prawie całe życie pracował Iwan Kotlarewski. W 1844 roku miasto zwiedzał [[Taras Szewczenko]]. Tu pracowali i tworzyli [[Iwan Neczuj-Łewycki]], [[Panas Myrny]], [[Wasilij Dokuczajew]] i jego uczniowie [[Władimir Wiernadski|Wołodymyr Wernadski]], lekarz [[Nikołaj Sklifosowski]]. W 1846 połtawscy intelektualiści W. Biłozerski, G. Andruski i inni wstąpili do założonego w Kijowie [[Bractwo Cyryla i Metodego|Bractwa Cyryla i Metodego]]. Na początku 1860 w mieście z 30 tysiącami mieszkańców zostały odkryte gimnazjum dla kobiet, szkoła dzienna oraz 5 sobotnich i niedzielnych. W 1865 mieszkało w Połtawie 665 katolików. W 1881 roku miasto liczyło 41 tys. mieszkańców.

 

W 1891 roku został wzniesiony budynek ziemstwa gubernialnego z unikalną architekturą ukraińskiego modernizmu. W dniu 30 sierpnia 1903 roku został odsłonięty pomnik Iwana Kotlarewskiego. W odsłonięciu uczestniczyli Panas Myrny, [[Łesia Ukrainka]], [[Mykoła Łysenko]], [[Mychajło Starycki]], [[Mychajło Kociubynski]], [[Ołena Pcziłka]] i wielu innych działaczy kulturalnych.

 

 

=== Transport kolejowy ===

Połtawa jest dużym węzłem kolejowym. W mieście są dwa dworce kolejowe (Kijowski i Południowy). Koleje łączą poprzez Kijów, Charków, Krzemieńczuk, [[Łozowa (miasto)|Łozowę]], [[Krasnohrad]] i [[Donieck]] z innymi regionami kraju i zagranicą.

 

 

=== Muzea ===

* Muzeum Lotnictwa Odległego i Strategicznego w Połtawie;

* Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Połtawie;

 

=== Muzyka i teatry ===

* Połtawski Obwodowy Akademicki Ukraiński Teatr Muzyczno-Dramatyczny imienia Nikołaja W. Gogola

* Połtawska Filharmonia Obwodowa

 

== Atrakcje turystyczne ==

* Zespół architektoniczny Placu Okrągłego to zabytek [[klasycyzm]]u z XIX wieku. Powstał według prawidłowego planu budowy Połtawy 1804-1805 jako centrum administracyjne nowo utworzonej gubernii o tej samej nazwie w pierwszej tercji XIX stulecia. Według opowieści, zespół zaistniał na historycznym miejscu spotkania Połtawców z Piotrem I i jego armią po bitwie pod Połtawą w 1709 roku. W planie jest to koło o średnicy 375 metrów (powierzchnia 10 ha) z ośmiu promieniście rozchodzącymi się ulicami.

* Pomnik Chwały to pomnik ku czci zwycięstwa Rosji w bitwie pod Połtawą. Odsłonięty w 1811 roku. Położony w samym sercu Placu Okrągłego.