Roman Malinowski: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 1971–1973 był przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [[Łódź|Łodzi]]. Od 1971 do 1973 pełnił funkcję wiceprezesa łódzkiego Wojewódzkiego Komitetu ZSL. 22 października 1975 zasiadł w prezydium NK ZSL jako jego sekretarz (sekretarzem był do kwietnia 1980). Był posłem na [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VII kadencji|VII]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VIII kadencji|VIII]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IX kadencji|IX]] kadencji (1976–1989). W czasie IX kadencji (1985–1989) był [[Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|marszałkiem Sejmu]]. Od kwietnia 1980 do listopada 1985 był [[Wiceprezes Rady Ministrów|wicepremierem]], a od kwietnia do października 1980 [[ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu|ministrem przemysłu spożywczego i skupu]]. W latach 1981–1989 pełnił funkcję prezesa ZSL. Od maja 1983 do maja 1987 członek Rady Krajowej [[Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego|PRON]]. Przewodniczący [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]] od 1987 do 1991. Inicjator Konferencji Przewodniczących Parlamentów Europy, USA i Kanady – sygnatariuszy [[Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie|OBWE]] w [[Warszawa|Warszawie]] w 1988. Zwolennik rozmów z opozycją. Współtwórca koalicji [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|„Solidarności”]], ZSL i [[Stronnictwo Demokratyczne|SD]] w [[Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji|Sejmie kontraktowym]] w 1989. W 1989, w wyniku przekształcenia ZSL, przystąpił do [[Polskie Stronnictwo Ludowe – Odrodzenie„Odrodzenie”|PSL-Odrodzenie]]. W okresie [[III Rzeczpospolita|III RP]] należał do [[Polskie Stronnictwo Ludowe|Polskiego Stronnictwa Ludowego]]. Został przewodniczącym Zespołu Doradców przy przewodniczącym Rady Naczelnej PSL.