Nikiel Raneya: Różnice pomiędzy wersjami

'''Nikiel Raneya''' – drobno sproszkowany [[nikiel]], należący do grupy [[katalizatory szkieletowe|katalizatorów szkieletowych]] umożliwiających zajście [[uwodornianie|reakcji hydrogenacji]] (uwodornienia). Powstaje w wyniku trawienia [[Stop metali|stopów]] niklu z innymi [[pierwiastek chemiczny|pierwiastkami]] (np. [[miedź|miedzią]], [[kobalt]]em, [[żelazo|żelazem]], [[glin]]em lub [[krzem]]em), gdzie ten drugi pierwiastek wymywa się [[kwasy|kwasem]] lub [[Zasady|ługiem]]. Zastosowanie wymaga użycia wyższych temperatur (powyżej 100 °C) i ciśnienia (50–200 [[atmosfera fizyczna|atm]]){{r|PSChem}}.

Został opracowany i opatentowany w roku 1926 przez amerykańskiego inżyniera [[Murray Raney|Murraya Raneya]] jako [[katalizator]] służący do uwodorniania [[oleje roślinne|olei roślinnych]]. W oryginalnej metodzie wytwarzania katalizatora Raney roztwarzał stop niklu z glinem 1:1 (ww.) w 50% wodnym [[wodorotlenek sodu|NaOH]]<ref name="Wainwright">{{Cytuj książkę | inni= Gerhard Ertl, Helmut Knözinger, Jens Weitkamp (red.)| tytuł = Preparaton of Solid Catalysts | wydawca = Wiley-VCH Verlag | miejsce = Weinheim | data = 1999 | strony = 28–29 | isbn = 9783527620685 | imię r = M.S. | nazwisko r = Wainwright|url={{Google Books|ev47CMLmM2sC|Preparaton of Solid Catalysts|strony=28|link=tak}}}}</ref>.

{{Przypisy}}|przypisy=