|
|odznaczenia =
|commons =
}}[[Plik:Interallied mission to Poland (Gen Barthelemy) 02.1919.jpg|300px|thumb|Misja aliancka we Lwowie, luty 1919. Od lewej: [[Stanisław Wańkowicz]], [[Robert Howard Lord|Robert Lord]], gen. [[Joseph Barthélemy (generał)|Joseph Barthelemy]], gen. [[Tadeusz Rozwadowski]], gen. [[Adrian Carton de Wiart]], mjr Giuseppe Stabile]]'''Joseph Barthélemy''' wł. '''Marie-Joseph-Raoul-Léon Barthélemy''' (ur. [[15 stycznia]] [[1867]] w [[Langres]], zm. [[23 lutego]] [[1951]] w [[Broons]]) – francuski generał, przewodniczący misji alianckiej do [[II Rzeczpospolita|Polski]] w styczniu-lutym 1919, mediator w [[wojna polsko-ukraińska|wojnie polsko-ukraińskiej]], twórca [[Linia Barthelemy|Linii Barthelemy]].
Syn Marie Charles Paul Barthélemy i Marie Mélanie Bonnaire, ojciec był [[Kapitan (ranga)|kapitanem]] 68 pułku piechoty stacjonującego w Langres. W wieku dziewiętnastu lat obrał karierę wojskową, wstępując do [[École Spéciale Militaire de Saint-Cyr|Akademii Wojskowej Saint Cyr]], którą ukończył jako [[podporucznik]] 1 października 1888. Po służbie w 69 pułku piechoty i 29 pułku piechoty, w 1895 został instruktorem w Akademii Saint Cyr. Awansowany do stopnia kapitana, w 1900 ukończył Ecole Supérieure de Guerre.
W 1913 w stopniu [[podpułkownik]]a objął dowodzenie 118 pułku piechoty. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] w 1915 objął dowodzenie 308 brygady piechoty. W 1916 awansowany do stopnia [[generał brygady|generała brygady]], dowodził 27 Dywizją Piechoty na froncie włoskim. Po powrocie do Francji w 1918 dowodził rezerwową grupą armijną.
Po zakończeniu wojny w dyspozycji marszałka [[Ferdinand Foch|Ferdynanda Focha]]. Członek Międzyalianckiej Komisji Kontroli, przewodniczący podkomisji sił zbrojnych MKK. W styczniu 1919 przewodniczący misji wojskowej skierowanej przez gen. [[Louis Franchet d'Espérey| Louisa Franchet d'Espérey]] do Polski dla zbadania możliwości zawarcia [[rozejm]]u w [[wojna polsko-ukraińska|wojnie polsko-ukraińskiej]]. 28 stycznia 1918 zaproponował we [[Lwów|Lwowie]] propozycję kompromisowej polsko-ukraińskiej [[linia demarkacyjna|linii demarkacyjnej]], zwaną od jego nazwiska [[Linia Barthelemy|linią Barthelemy]], pozostawiającej Lwów i [[Borysławsko-Drohobyckie Zagłębie Naftowe]] po stronie polskiej. Propozycja została odrzucona przez delegację [[Zachodnioukraińska Republika Ludowa|Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej]]. Barthelemy uczestniczył jeszcze w lutym 1919 we Lwowie w próbie mediacji w konflikcie jako przewodniczący podkomisji [[Komisja Międzysojusznicza dla Polski|Komisji Międzysojuszniczej dla Polski]]. Misja mediacyjna zakończyła się 28 lutego 1919 niepowodzeniem wobec ostatecznej odmowy akceptacji warunków rozjemczych (na bazie linii Barthelemy) przez stronę ukraińską.
W 1923 awansowany do stopnia [[generał dywizji|generała dywizji]]. Dowodził 37 Dywizją Piechoty, następnie (od 1926) XXX Korpusem Armii Renu. Przeniesiony do rezerwy w 1929.
Wielki Oficer [[Legia Honorowa|Legii Honorowej]] i [[Krzyż Wojenny (Francja)| Croix de Guerre]] .
== Bibliografia, linki ==
* [http://ecole-superieure-de-guerre.fr/promotions/biographie/4850 Ecole Superieure de Guerre: ''Biographie-Marie Joseph Raoul Léon Barthélemy (1867–1951)'']
[[Kategoria:Uczestnicy I wojny światowej (III Republika Francuska)]]
[[Kategoria:Wielcy Oficerowie Legii Honorowej]]
[[de:Marie Joseph Barthélemy]]
| 