Potok Górny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int.
Linia 39:
 
== Historia ==
W [[XVI]] wieku Potok Górny nosił nazwę ''Dziewiczy Potok'' i leżał w starostwie krzeszowskim w [[ziemia przemyska|ziemi przemyskiej]] ([[województwo ruskie]]). W [[1588]] znalazł się w dobrach [[Jan Zamoyski|Jana Zamoyskiego]] a następnie [[Ordynacja Zamojska|Ordynacji Zamojskiej]] gdzie został w [[1792]] ośrodkiem [[klucz (majątek ziemski)|klucza]], przyjmując nazwę ''Potok Ordynacki''. W zapisach archiwalnych istniało rozróżnienie na ''Potok Górny'' oraz ''Potok Dolny''. Wkrótce tą pierwszą nazwą zaczęto określać obydwie części miejscowości.
 
W czasach [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]] i [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Kongresowego]] wieś znalazła się w granicach [[powiat tarnogrodzki|powiatu tarnogrodzkiego]] (do [[1842]] roku). W [[1867]] przeszła do [[Krzeszów (gmina)|gminy Krzeszów]] w [[powiat biłgorajski|powiecie biłgorajskim]]. Dopiero w [[1973]] Potok stał się stolicą samodzielnej gminy.
 
Księgi parafialne dotyczące miejscowości są prowadzone w sposób ciągły od roku 1688. W tamtym okresie miejscowość liczyła ok. 200-300 mieszkańców. Najczęściej pojawiające się w końcu XVII wieku nazwiska mieszkańców: Abramek, Borek, Cios, Ćwiek, Ćwikła, Frąc, Głowik, Głupsa, Golik, Jaśków, Kmieć, Kołodziej, Konieczny, Kożuszek, Lipiec, Marmol, Mateja, Mazur, Obara, Okoń, Pączek, Przewarzaniec, Sarzyński, Siek, Strzelec, Świeć, Śniosek, Wójcik, Żygadło.