Zasada zachowania pędu: Różnice pomiędzy wersjami

Gdy na układ ciał działa niezrównoważona siła zewnętrzna, wówczas pęd wypadkowy układu zmienia się. Zasada zachowania pędu wynika wprost z [[Zasady dynamiki Newtona|II zasady dynamiki]] w postaci uogólnionej. Można ją również wywieść z niezmienniczości [[lagranżjan]]u ([[hamiltonian]]u) względem przesunięć w przestrzeni (jeśli wszystkie punkty zostaną przesunięte w przestrzeni o <math>\bar{r}</math>, to nowy układ będzie identyczny z pierwotnym). Sytuacji takiej odpowiada brak członu potencjalnego w [[lagranżjan]]ie ([[hamiltonian]]ie).

 

 

== Przykłady zastosowania ==

{{osobny artykuł|odrzut}}

Przejawem działania tej zasady jest zjawisko odrzutu, polegające na tym, że przy rozpadzie ciała na dwie części obie uzyskują pędy jednakowe co do wartości bezwzględnej, lecz przeciwnie skierowane (w [[układ odniesienia|układzie odniesienia]], w którym ciało przed rozpadem pozostawało w spoczynku).

=== Przykłady odrzutu ===

* napęd odrzutowy w samolotach odrzutowych i rakietach (pęd strumienia gazów wyrzucanych z dyszy nadaje samolotowi lub rakiecie pęd w kierunku przeciwnym)

* prysznic, gdy ustawiony zostanie na silny strumień wody, doznaje odrzutu i potrafi sam się unosić w powietrzu.

* nadmuchany otwarty balon, gdy zostanie uwolniony, doznaje odrzutu i porusza się do czasu, aż powietrze w balonie osiągnie wartość ciśnienia atmosferycznego

 

[[Kategoria:Dynamika]]