Flandria (region): Różnice pomiędzy wersjami

'''Flandria''' (niderl. ''Vlaanderen'', fr. ''Flandre'') – kraina historyczno-geograficzna położona na terenie [[Belgia|Belgii]], [[Francja|Francji]] i [[Holandia|Holandii]] wzdłuż wybrzeża [[Morze Północne|Morza Północnego]].

Obejmuje terytoria dawnego [[Hrabstwo Flandrii|Hrabstwa Flandrii]], ale jej granice mogą być przy tym różnie określane, niekoniecznie jako prosta kontynuacja dawnego hrabstwa. Niekiedy, zwłaszcza w Belgii, termin "Flandria"„Flandria” używany jest na określenie wszystkich ziem zamieszkiwanych przez [[Flamandowie|Flamandów]] i objętych zasięgiem [[język flamandzki|języka flamandzkiego]] czy też jako określenie [[Region Flamandzki|Regionu Flamandzkiego]], jednostki federalnej Belgii, a nie jedynie terytorialno-kulturowej kontynuacji samego hrabstwa Flandrii.

Flandria zamieszkana jest głównie przez Flamandów, posługujących się językiem niderlandzkim i jego odmianą, językiem flamandzkim. Część obszaru dawnego Hrabstwa Flandrii jest jednak francuskojęzyczna.

Od starożytności zasiedlona przez plemiona [[Celtowie|Celtów]], następnie część [[Cesarstwo Rzymskie|imperium rzymskiego]]. Począwszy od [[III wiek]]u zasiedlana przez plemiona [[Germanie|germańskie]], głównie [[Frankowie|Franków]] i [[Fryzowie|Fryzów]]. W [[VIII wiek]]u znalazła się w państwie [[Karol Wielki|Karola Wielkiego]], następnie po jego rozpadzie stanowiła [[lenno]] Francji. W okresie od [[XII wiek|XII]]–[[XV wiek]]u była najbogatszą i najgęściej zaludnioną częścią [[Europa|Europy]] oraz największym ośrodkiem gospodarczym kontynentu. Mieszkańcy regionu zajmowali się tkactwem, handlem i produkcją sukienniczą. Wśród jego najważniejszych ośrodków gospodarczych była Brugia, określana w literaturze historycznej mianem kolebki europejskiego kapitalizmu<ref>James M. Murray, ''Brugia. Kolebka kapitalizmu'', Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, ISBN 978-83-01-16710-3.</ref>. W [[1204]] roku hrabia Flandrii, [[Baldwin I (cesarz łaciński)|Baldwin IX]] został władcą [[Cesarstwo Łacińskie|Cesarstwa Łacińskiego]] w [[Konstantynopol]]u (jako Baldwin I). Rycerstwo flandryjskie licznie brało udział w [[krucjata|wyprawach krzyżowych]]. W latach [[1301]]-–[[1320]] toczyła się [[wojna flandryjska|wojna w obronie niezależności regionu]], który usiłowali włączyć do swojego władztwa [[władcy Francji|królowie francuscy]]. W wyniku tej wojny jedynie część Flandrii znalazła się w granicach francuskich.