Otto: Różnice pomiędzy wersjami

'''Otto''', '''Otton''', '''Odo''', '''Odon''', '''[[Otyliusz]]''' - [[imię]] męskie pochodzenia [[języki germańskie|germańskiego]]. W języku starowysokoniemieckim zapisywano je jako ''Audo, Odo, Oddo, Oto, Otto, Hotto''. Wywodzi się od germańskiego słowa *''audha'' (dziedzictwo, majątek). Mogło być też skróceniem dawnych imion germańskich takich jak ''Audobercht'', ''Audomar'', [[Otmar]], ''Otfried'', [[Otokar]]. Popularne było w średniowieczu, nosiło je wielu cesarzy i książąt niemieckich z dynastii [[Ludolfingowie|Ludolfingów]]. W polszczyźnie pojawiło się już u zarania jej dziejów, gdyż w 1000 roku ówczesny książę [[Bolesław I Chrobry|Bolesław]] nazwał tak swego [[Otto Bolesławowic|syna]]. W najwcześniejszych zapiskach pojawiały się formy Otto i Oto, później także Hoto i Hotto. Znajdująca się także w użyciu wersja Otton, Odon powstała pod wpływem [[Łacina|języka łacińskiego]] w wyniku [[fleksja|odmiany fleksyjnej]] (analogicznie do np. [[Hugo (imię)|Hugo]], Hugon).