USS Indianapolis (CA-35): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Radagast13 (dyskusja | edycje) m szablon o braku przypisów |
merytoryczne |
||
Linia 123:
''Główny artykuł: [[Bitwa na Morzu Filipińskim]]''
Amerykańska flota liczyła po ponownym połączeniu 8 lotniskowców floty i 8 lekkich, przenoszących łącznie 819 samolotów w tym ok. 450 myśliwców. 19 czerwca miała miejsce duża bitwa powietrzna. Japońskie samoloty pokładowe, opierając się częściowo lotniskami na [[Guam]] i [[Tinian]], próbowały zaatakować [[Saipan]] i siły amerykańskie. W czasie bitwy nazwanej później 'Mariańskim polowaniem na indyki' amerykańskie myśliwce pokładowe, naprowadzane przez radary, zestrzeliły 426 samolotów japońskich przy stratach własnych 29. ''Indianapolis'' zestrzelił bombowiec torpedowy. Po wyeliminowaniu japońskiego lotnictwa, Amerykanie zatopili lotniskowiec ''[[Hiyō]]'', dwa niszczyciele, tankowiec, uszkadzając kilka dalszych okrętów. Dwa
23 czerwca 1944 Indianapolis powrócił na Saipan, ponownie uczestnicząc we wsparciu artyleryjskim desantu. Sześć dni później popłynął na Tinian celem zaatakowania instalacji brzegowych. W międzyczasie zdobyto [[Guam]], a ''Indianapolis'' jako pierwszy wpłynął do Apra Harbor. Okręt operował z Marianów przez kilka kolejnych tygodni, następnie przepłynął do Wysp Karolińskich Zachodnich, gdzie planowano kolejne desanty. Od 12 do 29 września bombardował Pelieliu, przed i po desancie. Następnie przepłynął do wyspy Manus w archipelagu Wysp Admiralicji, gdzie operował przez 10 dnie przed powrotem do stoczni Mare Island Navy Yard.
|