Domki fińskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa przek., WP:SK, brak źródeł ⇒ brak przypisów; artykuł jest częściowo uźródłowiony |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
{{dopracować|więcej przypisów=2009-03
[[Plik:Budowa domków fińskich Warszawa marzec 1945.jpg|thumb|Budowa domków fińskich na [[Osiedle Jazdów w Warszawie|Osiedlu Jazdów]] w [[Warszawa|Warszawie]] w marcu 1945 r.]]
[[Plik:Bytom Szombierki - fińskie domki 02.jpg|thumb|Domek fiński w [[Bytom]]iu [[Szombierki|Szombierkach]]]]
Linia 15:
W marcu 1945 w Warszawie rozpoczęto montaż 407 domków fińskich z 503 mieszkaniami o 1280 izbach, przekazanych przez władze Związku Radzieckiego. Zostały one ustawione na terenie dawnego Szpitala Ujazdowskiego, przy ul. [[Ulica Szwoleżerów w Warszawie|Szwoleżerów]] oraz na [[Pole Mokotowskie|Polu Mokotowskim]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Gajewski | imię = Marian | tytuł = Odbudowa warszawskich urządzeń komunalnych (1944–1951) [w:] Warszawa stolica Polski Ludowej. Zeszyt 2 | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1972 | strony = 98}}</ref>.
W Gdańsku [[Wrzeszcz Dolny|Wrzeszczu]] ulicom, przy których budowano fińskie domki, nadano nazwy: Kopalniana, Górnicza, Dźwigowa, Koksowa i [[Wincenty Pstrowski|Wincentego Pstrowskiego]]. Mieszkania w domkach przeznaczone były dla pracowników Działu Przeładunków Morskich przy Centrali Zbytu Przemysłu Węglowego, zaś budowę prowadziło Biuro Budowlane Przemysłu Węglowego<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.fotohistoria.pl/main.php?g2_itemId=124475| tytuł = Seriws fotograficzny fotohistoria.pl| data dostępu = 2012-11-28| autor = Polska Agencja Prasowa| opublikowany = | praca = | data = | język =}}</ref>. ▼
== Typologia ==
Linia 24 ⟶ 26:
* powojenne domki drewniane zbudowane w Polsce (niekiedy zakupione w ZSRR), podobne do domków fińskich.
Przykładowy rzeczywisty domek fiński był lokowany na peryferiach i terenie nieuzbrojonym. Nie było więc kanalizacji, czyli ubikacja znajdowała się na podwórku koło domu. Miał [[dach dwuspadowy]] kryty [[dachówka|dachówką]]. Na parterze znajdowała się duża kuchnia, dwa mniejsze pokoje i łazienka. Na pierwszym piętrze dwa średnie pokoje. Łączna powierzchnia – poniżej 70 m
Obecnie niektóre domki fińskie są rozbierane i przenoszone z Górnego Śląska w tereny turystyczne, gdzie służą jako domki letniskowe.
Linia 70 ⟶ 72:
* Warszawa
** [[Pole Mokotowskie]] (1945–1976)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Gajewski | imię = Marian | tytuł = Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | data = 1979 | strony = 363 | isbn = 83-06-00089-7}}</ref>
▲W Gdańsku [[Wrzeszcz Dolny|Wrzeszczu]] ulicom, przy których budowano fińskie domki, nadano nazwy: Kopalniana, Górnicza, Dźwigowa, Koksowa i [[Wincenty Pstrowski|Wincentego Pstrowskiego]]. Mieszkania w domkach przeznaczone były dla pracowników Działu Przeładunków Morskich przy Centrali Zbytu Przemysłu Węglowego, zaś budowę prowadziło Biuro Budowlane Przemysłu Węglowego<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.fotohistoria.pl/main.php?g2_itemId=124475| tytuł = Seriws fotograficzny fotohistoria.pl| data dostępu = 2012-11-28| autor = Polska Agencja Prasowa| opublikowany = | praca = | data = | język =}}</ref>.
{{Przypisy|2}}
| |||