Guy Simonds: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m WPCleaner v1.39 - Napr. linku do ujednozn. - Normandia
Linia 22:
|commons =
}}
'''Guy Granville Simonds''' (ur. [[23 kwietnia]] [[1903]], zm. [[15 maja]] [[1974]]) – [[Kanada|kanadyjski]] [[generał]]. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] brał udział w [[Kampania włoska w czasie II wojny światowej|kampanii włoskiej]] oraz walkach na [[Front zachodni (II wojna światowa)|froncie zachodnim]]; dowodził m.in. [[II Korpus Kanadyjski|II Korpusem Kanadyjskim]]. W latach [[1951]]-[[1955]] był Szefem Sztabu Generalnego [[Kanadyjskie Siły Zbrojne#Dowództwo Sił Lądowych|Armii Kanadyjskiej]]. Jest uznawany za jednego z najlepszych dowódców kanadyjskich okresu II wojny światowej
 
== Młodość ==
Linia 28:
 
== Wczesna kariera ==
W latach [[1921]]-[[1925]] studiował w [[Royal Military College of Canada]] (RMC). Był jednym z najlepszych słuchaczy na swoim roku, otrzymał dyplom z wyróżnieniem. W [[1926]] roku rozpoczął zawodową karierę wojskową. Przez 7 lat służył w Królewskiej Kanadyjskiej Artylerii Konnej osiągając stopień kapitana. Jako utalentowany młody oficer otrzymał etat instruktora w Królewskiej Kanadyjskiej Szkole Artylerii. W okresie [[1936]]-[[1938]] pogłębiał swoją edukację w Wielkiej Brytanii w prestiżowym Staff College w [[Camberley]]. Po powrocie do Kanady został wykładowcą artylerii i taktyki w RMC. W swoich publikacjach postulował mechanizację armii, przewidując kluczową rolę jaką będą odgrywać mobilne jednostki zmotoryzowane w przyszłych konfliktach zbrojnych<ref name="juno">{{cytuj stronę| url = http://www.junobeach.org/e/3/can-pep-can-simonds-e.htm| tytuł = Lieutenant-General Guy G. Simonds| data dostępu = 31 marca 2009| autor = | język = en}}</ref>.
 
== II wojna światowa ==
=== 1939-1942 ===
[[Plik:Guy Simonds e010778918-v8.jpg|thumb|Generał major Guy Simonds we Włoszech (1943)]]
Po wybuchu wojny został awansowany na majora i otrzymał stanowisko w sztabie [[1 Kanadyjska Dywizja Piechoty|1 Kanadyjskiej Dywizji Piechoty]]. W grudniu [[1939]] roku przybył wraz z jej oddziałami do Wielkiej Brytanii. Szybko piął się po kolejnych szczeblach kariery. W lipcu [[1940]] roku objął dowództwo nad 1 Regimentem Królewskiej Kanadyjskiej Artylerii Konnej, od maja [[1941]] kierował sztabem [[2 Kanadyjska Dywizja Piechoty|2 Kanadyjskiej Dywizji Piechoty]], a we wrześniu [[1942]] został dowódcą 1 Kanadyjskiej Brygady Piechoty<ref name="juno"/>.
=== Kampania włoska ===
W [[1943]] roku był już generałem majorem<ref>odpowiednik polskiego generała dywizji</ref> – najmłodszym oficerem tej rangi w kanadyjskiej armii. W kwietniu powierzono mu dowództwo nad 1 Kanadyjską Dywizją Piechoty, która przygotowywała się do wzięcia udziału w [[Operacja Husky|Operacji Husky]]. Kampania sycylijska była jego bojowym debiutem, mimo to sprawne i energiczne dowodzenie piechotą oraz umiejętność współdziałania z formacjami pancernymi i artylerią zostało pozytywnie ocenione przez dowódcę [[8 Armia (Wielka Brytania)|8 Armii]] [[Bernard Law Montgomery|Bernarda Montgomery'ego]]. Odtąd Simonds stał się jednym z ulubionych dowódców brytyjskiego generała<ref name="juno"/><ref name="falaise">{{cytuj książkę|nazwisko=Zalewski|imię=Wojciech|tytuł=Falaise 1944|wydawca=Bellona|miejsce=Warszawa|data=2001|seria=Bitwy-Kampanie-Wojny|isbn=83-11-09497-7}}</ref>.
 
Od listopada [[1943]] do stycznia [[1944]] Simonds dowodził na [[Półwysep Apeniński|Półwyspie Apenińskim]] [[5 Kanadyjska Dywizja Pancerna|5 Kanadyjską Dywizją Pancerną]]. [[29 stycznia]] został awansowany do stopnia generała porucznika<ref>odpowiednik polskiego generała broni</ref> i przeniesiony do Wielkiej Brytanii, gdzie ruszyły przygotowania do [[Operacja Overlord|Operacji Overlord]]<ref name="juno"/>.
=== Front zachodni ===
[[Plik:Troop visiting.jpg|thumb|left|Montgomery wizytujący 1 Armię Kanadyjską (luty 1945). Od lewej: Vokes, Crerar, Montgomery, Horrocks, '''Simonds''', Spry, Mathews]]
Simonds został wytypowany do objęcia stanowiska dowódcy nowego [[II Korpus Kanadyjski|II Korpusu Kanadyjskiego]]. W jego skład miały najpierw wejść 2 i 3 Kanadyjska Dywizja Piechoty, a w toku dalszych działań miał zostać wzmocniony jednostkami pancernymi. Korpus wszedł do akcji w [[Normandia (kraina historyczna)|Normandii]] w lipcu [[1944]] i wziął udział w zdobyciu [[Caen]]. Wkrótce został włączony do [[1 Armia Kanadyjska|1 Armii Kanadyjskiej]] [[Harry Crerar|Harry'ego Crerara]].
 
Na początku sierpnia Montgomery (dowodzący teraz [[21 Grupa Armii|21 GA]]) nakazał Simondsowi opracowanie planu zdobycia miasta [[Falaise (Calvados)|Falaise]], co miało umożliwić okrążenie znajdujących się w Normandii niemieckich wojsk. Do jego dyspozycji oddano świeżo przybyłe z Anglii polską [[1 Dywizja Pancerna (PSZ)|1 Dywizję Pancerną]] i [[4 Kanadyjska Dywizja Pancerna|4 Kanadyjską Dywizję Pancerną]]. Operacja o kryptonimie [[Operacja Totalize|Totalize]] ruszyła nad ranem [[8 sierpnia]] i pomimo początkowych sukcesów zakończyła się niepowodzeniem. [[14 sierpnia]] Simonds ponowił atak ([[Operacja Tractable]]). Tym razem kanadyjska piechota opanowała po ciężkich walkach Falaise, a dywizje pancerne zablokowały przeprawy przez rzekę Dives w rejonie [[Trun]] i [[Chambois]], zamykając Niemców w kotle. Nim jednak to nastąpiło połowa sił niemieckich zdążyła uciec na wschód, za co na głowę Simondsa spadła fala krytyki<ref name="perrun">{{cytuj stronę| url = http://muse.jhu.edu/journals/journal_of_military_history/v067/67.1perrun.html| tytuł = Best-Laid Plans: Guy Simonds and Operation Totalize| data dostępu = 31 marca 2009| autor = Jody Perrun| język = en}}</ref>.
Linia 47:
Guy Simonds podczas kampanii normandzkiej dał się poznać jako innowacyjny dowódca. Był m.in. pomysłodawcą użycia [[reflektor przeciwlotniczy|reflektorów przeciwlotniczych]] wspomagających nocny atak podczas [[Operacja Spring|Operacji Spring]]. Odbity od chmur snop światła miał oświetlić pozycje nieprzyjaciela, a wycelowany na wprost go oślepić. Taktyka ta okazała się obusieczną bronią, gdyż zdradzała cele ataku oraz stanowiska kanadyjskie<ref name="falaise"/>. O wiele bardziej udanym okazał się pomysł przerobienia kadłubów wycofanych z użytku dział samobieżnych [[M7 Priest]] na transportery opancerzone [[M7 Priest#Warianty|"Kangur"]]. Dzięki nowatorskiej taktyce zmasowanego nocnego desantu piechoty na Kangurach Kanadyjczykom udało się szybko przełamać niemieckie linie obrony podczas pierwszej fazy Operacji Totalize<ref name="perrun"/>.
 
W okresie [[27 września]] - [[8 listopada]] [[1944]] roku Simonds przejął w zastępstwie chorego na [[dyzenteria|czerwonkę]] Crerara dowództwo nad całą 1 Armią Kanadyjską. Pod jego rozkazami Kanadyjczycy opanowali ujście [[Skalda|Skaldy]], co umożliwiło Aliantom korzystanie z portu w [[Antwerpia|Antwerpii]]. Po zakończeniu rekonwalescencji Crerara powrócił do II Korpusu, którym kierował w kampanii holenderskiej oraz działaniach w północno-zachodnich Niemczech, aż do końca wojny<ref name="juno"/>.
 
=== Krytyka ===
Linia 55:
 
== Działalność powojenna ==
Po zakończeniu działań wojennych dowodził kanadyjskimi wojskami okupacyjnymi w Niemczech, po czym przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie wykładał w [[Royal College of Defence Studies]]. W [[1949]] roku powrócił do Kanady i objął stanowisko rektora RMC. W latach [[1951]]-[[1955]] pełnił funkcję Szefa Sztabu Generalnego Kanadyjskiej Armii. Był odpowiedzialny za jej reorganizację w obliczu [[wojna koreańska|wojny koreańskiej]] oraz wstąpienia Kanady do [[NATO]]. W [[1956]] roku przeszedł w stan spoczynku<ref name="juno"/>.
 
== Odznaczenia ==