Pierwsze wzmianki o Starym Gierałtowie (wówczas ''Geraczdorf'') pochodzą z roku [[1346]]. W połowie [[XIV wiek]]u wieś należała do dóbr [[Zamek Karpień|zamku KarpnoKarpień]], który był własnością Ottona,rodziny Reinczka i Nicolausa von GlubosGloubos. JużW w XIV w.1419 istniało we wsi sędziostwo. W latach 1625-1641 wieś musiała płacić kontrybucję armii cesarskiej. W 1648 r. Stary Gierałtów kupiła rodzina AlthanówAlthannów z [[Międzylesie|Międzylesia]], która włączyła go do klucza [[Stronie Śląskie|Stronie]]. Od 2 połowy XVIII w. wieś systematycznie się rozwijała a w szczególności rzemiosło, tkactwo, lokalny przemysł oraz handel. Od połowy [[XIX wiek]]u Stary Gierałtów znalazł się na trasie z [[Lądek-Zdrój|Lądka]] do puszczy Jaworowej w [[Góry Bialskie|Górach Bialskich]]. Związany z tym ożywiony ruch turystyczny obsługiwała gospoda w Starym Gierałtowie. Już w końcu XVIII w. działała w Starym Gierałtowie katolicka szkoła, w 1865 r. katolicka szkoła elementarna. Liczba ludności wsi wzrastała od lat dwudziestych do sześćdziesiątych XIX w. i w latach 1864-1867 osiągnęła swój najwyższy poziom. Ze względu na swą wielkość Stary Gierałtów stał się siedzibą urzędu gromadzkiego obejmującego do 1905 r. też [[Bielice]], [[Goszów]], [[Nowy Gierałtów]] i [[Młynowiec]].
