Janusz Przymanowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
m Bot zmienia linki na archiwalne; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 47:
{{CytatD|Były przygotowywane listy proskrypcyjne, kogo i w jakiej kolejności na latarnie, a niektóre regiony wymieniały na tych listach również i dzieci. Co prawda powyżej lat sześciu. Ale Dżyngis-chan był bardziej łaskawy, wyrzynając bowiem podbite narody, wyrzynał je powyżej osi wozu, a wozy miał na wysokich kołach|Przemówienie Przymanowskiego w Sejmie w 1982}}
Przez wiele lat był członkiem Rady Naczelnej [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację|ZBoWiD]]. W latach 1988–1990 członek [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20151117085436/http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/sklad_Rady_OPWIM_1988_2011.pdf|tytuł=Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011|opublikowany=radaopwim.gov.pl}}</ref>.
Zadebiutował w 1950 na łamach prasy jako prozaik. Był autorem wielu książek o tematyce wojskowej i wojennej. Zajmował się głównie udziałem Polaków w II wojnie światowej. Największą sławę przyniosła mu powieść ''[[Czterej pancerni i pies (powieść)|Czterej pancerni i pies]]'', a na podstawie jego scenariusza nakręcono [[Czterej pancerni i pies (serial telewizyjny)|serial telewizyjny o tym samym tytule]]. W końcowej scenie ostatniego, 21. odcinka serialu zagrał epizodyczną rolę fotografa. Spod jego pióra wyszło też ponad 200 tekstów piosenek i 2 [[musical]]e.
Linia 134:
{{SORTUJ:Przymanowski, Janusz}}
[[Kategoria:Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego]]
[[Kategoria:Członkowie Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR]]
| |||