Partia Czarnych Panter: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
|||
Linia 32:
W związku z rozwojem sytuacji pewna część partii zaczęła uczestniczyć w legalnej działalności politycznej (np. przez uczestnictwo w samorządach) podczas gdy reszta prowadziła permanentną walkę z policją. Na tym tle zaczęło dochodzić do podziałów. Jedni odpowiadali się za konfrontacją a drudzy za działalnością charytatywną oraz ochronną (samoobrona). Ostatecznie partia rozpadła się po tym jak doszło do schizmy pomiędzy Eldridge’em Cleaverem (krytykującym utratę rewolucyjnego ducha przez kierownictwo i nową ugodową postawę) a Komitetem Centralnym. Cleaver po tym wydarzeniu objął przewodnictwo grupy paramilitarnej o nazwie „Black Liberation Army”<ref>[http://www.marxists.org/history/usa/workers/black-panthers/ MIA: History: USA: The Black Panther Party].</ref>. W wyniku rozpadu Czarnych Panter utworzona została także inna radykalna organizacja nosząca nazwę „Rodzina Czarnej Partyzantki”. Grupa założona została przez przebywających w więzieniach członków Czarnych Panter mających za złe założycielom partii ''porzucenie'' więzionych towarzyszy<ref name=O>{{Cytuj stronę |url=http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/historia/trzy-strzaly-w-twarz-rewolucja-w-stylu-mafii,2,5028442,wiadomosc.html|tytuł=Trzy strzały w twarz. Rewolucja w stylu mafii}}</ref>.
W więzieniu przez całe lata znajdował się szereg działaczy Czarnych Panter z tamtych lat w tej liczbie między innymi [[Geronimo Pratt|Elmer „Geronimo” Pratt]] którego uwolnienia przez lata domagał się między innym [[Amnesty International]] uważając że został on skazany z przyczyn
== Program i ideologia ==
| |||