Giovanni Boccaccio: Różnice pomiędzy wersjami

Był nieślubnym dzieckiem toskańskiego kupca i jego kochanki pochodzącej z [[Certaldo]] bądź [[Florencja|Florencji]]. Dzieciństwo spędził we Florencji, od piętnastego roku życia przebywał w [[Neapol]]u, gdzie niezbyt chętnie studiował prawo i handel, co uznał za czas stracony. Jednak to właśnie w tym czasie poznał [[Francesco Petrarca|Francesca Petrarkę]], zbliżył się do literatury i kultury antycznej. Szczególnie umiłował [[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacyta]] i [[Tytus Liwiusz|Liwiusza]]. W wieku 23 lat zakochał się w nieślubnej córce króla, Marii d'Aquino, która stała się jego muzą. W roku 1340 ponownie powrócił do Florencji, gdzie zajmował wiele zaszczytnych stanowisk. Jednak po pewnym czasie zrezygnował z życia politycznego, mimo że kilkakrotnie miasto powierzało mu misje dyplomatyczne.

Giovanni Boccaccio poświęcił życie literaturze. Pozostawił ogromny dorobek, na który składają się [[Poemat epicki (właściwy)|poematy epickie]], powieści miłosne oraz [[wiersz]]e. Zafascynowany twórczością [[Dante Alighieri|Dantego]], napisał [[Biografia|biografię]] ''Żywot Dantego'' oraz komentarz do jego ''[[Boska komedia#I Piekło|Piekła]]''<ref name="PoO" />. Najwybitniejszym dziełem Boccaccia jest ''[[Dekameron]]'' (''Il Decamerone'', 1348-1353). Jest to zbiór 100 nowel podzielonych na 10 dni, stąd nazwa znacząca po grecku "Księga dziesięciu dni". Nowele te są połączone w całość i są opowiadaniami grupy młodych kobiet i mężczyzn, którzy podczas zarazy schronili się w okolicach Florencji.