Ð: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ð''' (duża litera '''Ð''', mała litera '''ð'''; nazywana '''eth''', '''eð''' lub '''edh''', w [[język farerski|farerskim]]: '''edd''') – [[litera]] używana dawniej w [[język staroangielski|staroangielskim]] (anglosaskim), a współcześnie w językach [[język islandzki|islandzkim]] i [[język farerski|farerskim]]. [[Minuskuła]] '''ð''' zachowała zakrzywiony kształt charakterystyczny dla średniowiecznych rękopisów, podczas gdy [[majuskuła]] '''Ð''' pisana jest obecnie z prostą laseczką (inaczej niż w średniowieczu).

 

 

W języku islandzkim ''ð'' wymawiane jest jako dźwięczna [[spółgłoska]] zębowa, tak jak ''th'' w angielskim słowie "them". W farerskim ''ð'' nie jest wymawiane, chyba że poprzedza literę ''r'' – wówczas wymawia się ją jak ''g''. W staroangielskim ''ð'' mogło oznaczać zarówno spółgłoskę dźwięczną (jak w islandzkim), jak i bezdźwięczną. Podobnie wymawiana była litera [[Þ|thorn]], która pojawiała się jednak o wiele częściej niż eth. W [[język średnioangielski|języku średnioangielskim]] litera eth już nie występuje.