Kalendarium powstania warszawskiego – 14 września: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 4:
[[Plik:Park kaskada Mur pamiątkowy.jpg|150px|mały|lewo|[[Park Kaskada]]]]
[[Plik:Tablica powstańcza gdańska 2 warszawa.jpg|150px|mały|lewo|Ulica Gdańska 2]]
TegoRozpoczęło dnia nastąpiłosię natarcie niemieckie na Górny [[Czerniaków]]. Nieprzyjaciel zmusił powstańców do odwrotu z [[Ulica Czerniakowska w Warszawie|ulicy Czerniakowskiej]] i odskoku na [[ulica Zagórna w Warszawie|ulicę Zagórną]]. W tym samym czasie Niemcy zajęli również ulicę Przemysłową i jej okolice. Blisko 400 cywilów zostało wyciągniętych z piwnic i spędzonych do [[Port Czerniakowski|portu czerniakowskiego]], gdzie Niemcy [[Pacyfikacja Czerniakowa|mordujązamordowali]] niemal wszystkichwiększość młodych mężczyzn. Zginął m.in. kierownik portu, [[Feliks Słoczyński]]. Resztę ludności Niemcy pognali ulicą Łazienkowską ku [[Ulica Agrykola w Warszawie|Agrykoli]]<ref>Adam Borkiewicz, ''Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej'', Instytut wydawniczy PAX, Warszawa 1969 r., str. 450.</ref>.
 
Nocą na Czerniaków przeprawiająprzeprawili się pierwsi zwiadowcy z [[1 Armia WP|1 Armii Wojska Polskiego]]<ref>http://www.powstanie-warszawskie-1944.pl]</ref>.
 
Po dwugodzinnym przygotowaniu artyleryjskim, wspierani przez czołgi Niemcy zaatakowali z dwóch stron powstańcze pozycje na [[Marymont (Warszawa)|Marymoncie]]. Wobec przewagi wroga wykrwawione oddziały powstańcze były zmuszone wycofać się na [[Żoliborz]]<ref>Adam Borkiewicz, ''Powstanie warszawskie''..., op.cit., strs. 416-417</ref>. W zajętych przez siebie kwartałach Niemcy [[Pacyfikacja Marymontu|wymordowali]] około 500 cywilów, jak również rannych i personel z powstańczego szpitala przy ulicy Rudzkiej 4<ref>IbidemAdam Borkiewicz, str''Powstanie warszawskie''... s. 418</ref>.
 
[[Polskie Radio]] nadało odezwę [[PKWN]] w [[Lublin]]ie, która była odbierana także w [[Warszawa|Warszawie]]. Można w niej było usłyszeć m.in, iż rzekomo: ''Chwila wyzwolenia jest bliska. Kończą się Wasze męki i cierpienia. Niemcy drogo zapłacą za krew przelaną i ruiny Warszawy'' i w zakończeniu: ''Pomoc nadchodzi! Wytężcie wszystkie siły.''<br />W rzeczywistości „wyzwolenie”, czyli wejście armii sowieckiej do pustego i zburzonego miasta, nastąpiło [[17 stycznia]] [[1945]].
W rzeczywistości "wyzwolenie", czyli wejście armii sowieckiej do pustego i zburzonego miasta, nastąpiło [[17 stycznia]] [[1945]].
 
Z meldunku [[Tadeusz Bór-Komorowski|Bora-Komorowskiego]]:
: ''Ponosimy duże krwawe straty i wystrzeliwujemy ostatnie naboje. Od kilku dni nie jemy chleba, głodujemy. Obietnice i ich odwoływanie załamują ducha u żołnierzy i ludności.''
 
Tego dnia por.został hmciężko ranny [[Jerzy Zborowski]] (ps. "Jeremi"„Jeremi”) został ciężko ranny. Później został schwytany i zamordowany przez Niemców w nieznanych okolicznościach. Podczas niemieckiego bombardowania [[Zamek Ujazdowski|Szpitala Ujazdowskiego]] zginął generał WP [[Mikołaj Majewski]]. W rejonie ul. [[Ulica Szara w Warszawie|Szarej]] poległ 19-letni kapral pchor. [[Zdzisław Wasserberger]]. Na Czerniakowie zginęli tego dniam.in. [[Jerzy Niedzielski]], [[Jan Kozubek]], [[Alicja Czerwińska]], i [[Irena Schirtładze]], zaś pod ruinami Poselstwa Chińskiego na Czerniakowie zginęli byli więźniowie "[[Gęsiówka (więzienie)|Gęsiówki"]] [[Dawid Goldman]], i[[Józef Filar]]. W szpitalu powstańczym zmarła łączniczka [[Bożenna Rażniewska]], ps. "Kuba".
 
{{Przypisy}}