Strategic Arms Limitation Treaty (II): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Zobacz też: drobne techniczne
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Drobne redakcyjne - poprawa linków, apostrofów, cudzysłowów...
Linia 12:
2) Porozumienie w sprawie zapobiegania wojnie jądrowej (22 VI1973 r.).
 
Nie został również dotrzymany termin roku 1974 dla podpisania układu SALT II. Głównym hamulcem były amerykańskie opory w sprawie objęcia układem rakiet wielogłowicowych z samodzielnym naprowadzaniem ([[Multiple Independently Targetable Reentry Vehicle|Multiple Independently targetable Reentry Vehicle]] - MIRV), ponieważ [[Stany Zjednoczone|USA]] miały w nich początkowo przewagę. Ponadto [[Pentagon]] nie chciał się zgodzić na objęcie porozumieniem amerykańskiego systemu baz wysuniętych (wokół Związku Radzieckiego).<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko = Kukułka|imię = Józef|tytuł = HISTORIA WSPÓŁCZESNA STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH 1945-1996|rok = 1996|wydawca = SCHOLAR|miejsce = Warszawa|strony = 201-204|isbn = 83-85838-78-3}}</ref>
 
== Negocjacje ==
Linia 21:
== Kulisy porozumień ==
[[Plik:SS20 irbm.jpg|thumb|RSD-10 Pionier ([[RSD-10 Pionier|SS-20 Saber]])]]
Głównym powodem rozpoczęcia rozmów, były rozmieszczone w Europie radzieckie pociski [[Intermediate-Range Ballistic Missile|pośredniego zasięgu]] [[RSD-10 Pionier|Pionier]] (SS-20). Chcąc utrzymać równowagę na starym kontynencie, prezydent USA J. Carter, prezydent [[Francja|Francji]] [[Valéry Giscard d'Estaingd’Estaing|V. Giscard d’Estaing]], kanclerz [[Niemcy|RFN]] [[Helmut Schmidt|H. Schmidt]] oraz premier brytyjski [[James Callaghan|J. Callaghan]] podczas obrad w [[Gwadelupa|Gwadelupie]] podjęli 6 stycznia 1979 r. jedną z najważniejszych decyzji strategicznych Zachodu po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]. Zdecydowali o rozmieszczeniu w Europie 464 nowoczesnych [[Pocisk manewrujący|pocisków manewrujacych]] [[BGM-109 Tomahawk]] i 108 pocisków balistycznych [[MGM-31A Pershing I|MGM-31 Pershing]]. Decyzja ta połączona była z ofertą niezwłocznych rozmów rozbrojeniowych na temat broni średniego zasięgu. Gospodarka radziecka nie była w stanie w tak krótkim czasie wyprodukować porównywalnej broni. W rezultacie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] musiał albo powrócić do polityki odprężenia i wycofać rakiety SS-20, albo pogodzić się z tymczasową przewagą militarną [[NATO]] i jednocześnie uruchomić ogromne środki finansowe, konieczne do technologicznego współzawodnictwa z Zachodem.
 
== Zobacz też ==