Pancho Villa: Różnice pomiędzy wersjami

W 1909 r. Villa przyłączył się do [[Francisco Madero|Francisco Madera]], który rozpoczął walkę o władzę z dyktatorem Porfirio Díazem (był to początek [[rewolucja meksykańska|rewolucji meksykańskiej]]). Villa wprawdzie nie posiadał formalnego wykształcenia, ale umiał czytać i pisać, ponadto przejawiał duże zdolności dowódcze i organizacyjne. Dzięki znajomości terenu i charakteru ludności zamieszkującej północny Meksyk, udało mu się stworzyć duży oddział zbrojny, który pozostawał do jego dyspozycji. Gdy Madero pokonał Diaza, Villa nie rozpuścił swoich ludzi i oczekiwał na dalszy rozwój wydarzeń.

 

 

Niedługo później, między Villą i Carranzą zaczął narastać coraz większy konflikt. Villa został zmuszony do ucieczki ze stolicy, a towarzyszył mu inny przywódca chłopski – [[Emiliano Zapata]]. Carranza zadał oddziałom Zapaty i Villi kilka poważnych klęsk i zmusił ich do wycofania się w góry, na północ. Villa, chcąc udowodnić sąsiadom Meksyku, że Carranza nie kontroluje sytuacji w kraju, nakazał stracenie 18 obywateli amerykańskich (głównie pracowników kolei) w [[Santa Isabel (Meksyk)|Santa Isabel]] (czerwiec 1916 r.). Dwa miesiące później uderzył na [[Columbus (Nowy Meksyk)|Columbus]] w [[Nowy Meksyk|Nowym Meksyku]]. Również i tutaj zabijał osiemnastu Amerykanów (10 żołnierzy i 8 mieszkańców miasta) i palił doszczętnie miasto, tracąc 80 swoich ludzi. Villa uzasadniał swój atak wsparciem materialnym (głównie uzbrojenie) i politycznym, udzielanym Carranzy przez USA. W odpowiedzi na to prezydent [[Woodrow Wilson]] wysłał ekspedycję karną do północnego Meksyku, pod dowództwem gen. [[John Pershing|Johna Pershinga]]. Pershing nie mógł sobie jednak poradzić w tym trudnym górzystym terenie i musiał wrócić z pustymi rękami, a Villi udało się uniknąć pojmania.