Rewolucja 1905 roku w Królestwie Polskim: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Przebieg ==

{{Zobacz kategorię|Uczestnicy rewolucji w Królestwie Kongresowym 1905-1907}}

28 stycznia PPS i SDKPiL wezwały do strajku, który objął ponad 400 000 pracowników. Bezpośrednią reakcją na wydarzenia krwawej niedzieli, był trwający ponad trzy lata strajk szkolny. Od 1905 do 1906 roku w Kongresówce wybuchło ponad 6991 strajków, w których uczestniczyło 1,3 miliona pracowników<ref>Norman Davies ''Boże Igrzyska'' Znak, Kraków str. 839-840.</ref>. Wystąpienia robotników potępiła endecja, łódzka Gazeta Polska nawoływała do zdławienia ''socjalistycznej anarchii'' a liczba morderstw politycznych sięgnęła 40-50 tygodniowo. Przeciwnicy Dmowskiego uważali że zawarł on tajne porozumienie z carem w celu zwalczania PPS. Działalność Narodowej Demokracji w okresie rewolucji doprowadziła do wzmożonej niechęci między Polakami i Żydami, apele Polskiej Partii Socjalistycznej o wspólną walkę z caratem, niezależnie od wyznania i narodowości stopniowo pozostawało bezskuteczne<ref>Norman Davies ''Boże Igrzyska'' Znak, Kraków, s. 843.</ref>. Aby odwrócić uwagę od wystąpień pracowników, w Białymstoku 15 sierpnia 1905 roku siły carskie zorganizowały pogrom Żydów<ref>Norman Davies ''Boże Igrzysko'' Znak, Kraków str. 841.</ref>.