Węglan litu: Różnice pomiędzy wersjami

'''Węglan litu''' – [[Związki nieorganiczne|nieorganiczny związek chemiczny]], [[sole|sól]] [[Lit (pierwiastek)|litowa]] [[kwas węglowy|kwasu węglowego]].

W [[Psychiatria|psychiatrii]] węglan litu jest stosowany jako [[Leki normotymiczne|lek normotymiczny]] (stabilizujący nastrój) zarówno w leczeniu epizodów chorobowych, jak i w profilaktyce choroby afektywnej dwubiegunowej ([[Zaburzeniazaburzenia afektywne dwubiegunowe|cyklofreniichoroby afektywnej dwubiegunowej]]){{r|Goodwin}}.

Ma działanie stabilizujące nastrój, a także pewne działanie [[Mania|przeciwmaniakalne]]. Węglan litu był pierwszym w historii farmakoterapii lekiem zastosowanym w profilaktyce wystąpienia objawów choroby psychicznej, a odkrycie jego leczniczych właściwości na tym polu było w znacznej mierze dziełem przypadku{{r|MP-Art}}. Pomimo, iż jest on niewątpliwie jednym z najskuteczniejszych leków stosowanych w farmakoterapii choroby afektywnej dwubiegunowej, wykazuje wiele skutków ubocznych ze strony układu nerwowego, pokarmowego, krążenia, jak również układu wewnątrzwydzielniczego. Lit prawdopodobnie bardziej zapobiega epizodom manii niż depresji i może zmniejszać ryzyko popełnienia samobójstwa{{r|pmid17042835}}.

Aktualnie za najbardziej prawdopodobne uznaje się, że jony litu hamują przemianę [[trifosforan inozytolu|trifosforanu inozytolu]] (IP3 do inozytolu, [[Substrat (chemia)|substratu]] do [[resynteza|resyntezy]] fosfatydyloinozytolodifosforanu (PhIP2). Wiadomo, że jedno- i dwuwartościowe kationy wpływają na syntezę magazynowanie, uwalnianie i wychwytywanie zwrotne ośrodkowych [[neuroprzekaźnik]]ów -: [[katecholoaminakatecholamina|katecholoaminkatecholamin]] i [[serotonina|serotoniny]]. [[Neuroprzekaźnik]]iNeuroprzekaźniki te są zaangażowane w [[patogeneza|patogenezę]] [[stany maniakalne|stanów maniakalnych]] i depresjidepresyjnych. Wiele wskazuje, że działanie antymaniakalneprzeciwmaniakalne jonów litu może być wynikiem zwiększenia [[wychwyt zwrotny|wychwytywania zwrotnego]] [[noradrenalina|noradrenaliny]] i zwiększenia wrażliwości [[receptory serotoninowe|receptorów serotoninowych]].

* uczulenie na lit

* [[niedoczynność tarczycy]]

* niewyrównane [[nadciśnienie tętnicze]]

* [[choroba Addisona]]

* otępienne choroby mózgu przebiegające z otępieniem

* [[padaczka]]

* [[parkinsonizm]]

* [[Leki przeciwpsychotyczne|neuroleptyki]] np. [[chlorpromazyna]], [[flufenazyna]], [[haloperidol]] i inne

* inne.

Lek podaje się 2–3 razy dziennie, a dawki zwiększa się stopniowo. Zalecana jest kontrola stężenia leku we krwi. Powinno ono się znajdować w przedziale 0,6–1,6 [[mili|m]][[mol]]mmol/[[litr|l]].

* <ref name="Goodwin">{{cytuj|autor=[[Frederick Goodwin|Frederick K. Goodwin]], [[Kay Redfield Jamison]]|tytuł=Manic-depressive illness: bipolar disorders and recurrent depression|data=2007|isbn=9780195135794|wydanie=2|miejsce=Nowy Jork|wydawca=Oxford University Press}}</ref>