|
[[Plik:Uładzisłaŭ Jazafat Sapieha. Уладзіслаў Язафат Сапега (1709).jpg|thumb|Władysław Jozafat Sapieha]]
'''Władysław Jozafat Sapieha''' (ur. [[5 listopada]] [[1652]] w [[Kosów|Kosowie]], zm. w [[Wisznice|Wisznicach]] [[13 marca]] [[1733]]) – marszałek [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w [[(1713]] roku)<ref>Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 134.</ref>, [[wojewodowie brzeskolitewscy|wojewoda brzeskolitewski]] (od [[1709]]), [[wojewodowie mińscy|wojewoda miński]] (od [[1699]]), [[krajczy wielki litewski]] (od [[1684]]).
== Życiorys ==
Był synem [[Krzysztof Franciszek Sapieha|Krzysztofa Franciszka]].
Uczył się w kolegiach [[jezuici|jezuickich]] w [[Braniewo|Braniewie]] i [[Lublin]]ie, następnie studiował w [[Praga|Pradze]] i w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Zwiedził także [[Niemcy]], [[Francja|Francję]] i [[Hiszpania|Hiszpanię]]. Przebywał na dworze cesarza [[Leopold I Habsburg|Leopolda I]].
Po powrocie do kraju uczestniczył w [[bitwa pod Chocimiem (1673)|bitwie pod Chocimiem]], a także w kampanii ukraińskiej [[1674]] [[Michał Kazimierz Pac|Michała Kazimierza Paca]].
W [[1681]] został mianowany [[cześnik wielki litewski|cześnikiem wielkim litewskim]]. Uczestniczył w wspierającą [[Bitwa pod Wiedniem (1683)|odsiecz wiedeńską]] wyprawie wojsk litewskich na Słowację i Węgry. W [[1684]] otrzymał [[krajczy|krajczostwo]] [[Wielkie Księstwo Litewskie|litewskie]]. W [[1689]] posłował na sejm. W [[1691]] został wybrany wicemarszałkiem [[Trybunał Główny Koronny|Trybunału Głównego Koronnego]].
W elekcji [[1697]] popierał [[Franciszek Ludwik Burbon-Conti|księcia Contiego]], lecz szybko uznał [[August II Mocny|Augusta II]]. We wrześniu [[1699]] został wojewodą mińskim. Związany z [[Karol Stanisław Radziwiłł (kanclerz wielki litewski)|Karolem Stanisławem Radziwiłłem]] nie poparł [[Sapiehowie|Sapiehów]] z linii [[Sapiehowie-Różańscy|różańskiej]] w konflikcie ze szlachtą litewską. Podczas [[III wojna północna|wojny północnej]] pozostał po stronie [[August II Mocny|Augusta II]]. Był członkiem [[konfederacja sandomierska|konfederacji sandomierskiej]] [[1704]] roku<ref> Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].</ref>. Mimo nacisku rodziny długo wahał się z uznaniem [[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]], co ostatecznie uczynił w lipcu [[1707]], nie podejmując jednak żadnych dalszych działań w kierunku jego wsparcia.
Wierność [[August II Mocny|Augustowi II]] została mu wynagrodzona – w październiku [[1709]] otrzymał [[województwo brzeskolitewskie]] i rotmistrzostwo chorągwi [[Petyhorcy|petyhorskiej]]. W [[1713]] był marszałkiem [[Trybunał Litewski|Trybunału Litewskiego]]. Równolegle brał też udział w pracach [[Trybunał Koronny|Trybunału Koronnego]]. W [[1720]] posłował na sejm.
W [[1729]] przygotowywał na [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwie]] antydworską konfederację popierającą [[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]].
Zmarł w [[Wisznice|Wisznicach]] [[13 marca]] [[1733]].
Był ojcem [[Karol Józef Sapieha|Karola Józefa]].
| 